Bio: rationeel of religieus?
Dat de Gentse vakgroep landbouweconomie niet de lofzang van bio zou zingen tijdens haar jaarlijkse landbouwstudiedag hoeft niet te verbazen. Enige scepsis jegens bio is haar niet vreemd. Voorzitter van de studiedag Patric Buggenhout vroeg zich in zijn welkomstwoord bijvoorbeeld af of bio een religieus karakter heeft, vergelijkbaar met halal en koosjer.
Maar dat de voorzitter van BioForum er het slotdebat begon met de woorden “Ik ben kwaad” valt buiten alle verwachtingen. De aanleiding? Een milieu-activist, nota bene. Stijn Bruers toonde tijdens zijn lezing aan dat bio niet noodzakelijk beter is voor de gezondheid of het milieu. Waar bio toch beter presteert dan gangbaar, is het effect te klein om de hoge meerkost ervan te verantwoorden, vindt hij.
Dat lokte natuurlijk de nodige reactie uit bij BioForum. Voorzitter Kurt Sannen zag denkfouten, maar kon er vooral niet bij dat Bruers de wereld reduceert tot cijfers en wetenschap. Zijn eigen keuze en engagement voor bio wil hij gerust ideologisch noemen. “De vraag is: zijn wij heersers, knechten of rentmeesters van de natuur? Ik kies voor het laatste”, maakte hij duidelijk.
Bruers verweet bio alle genetisch gemodificeerde gewassen uit te sluiten, hoewel sommige kunnen zorgen voor milieuwinst. Uit de zaal weerklonk ook een oproep om het principe van grondgebondenheid te laten varen, waardoor sommige, erg duurzame vormen van agro-ecologie en stadslandbouw aansluiting kunnen vinden bij bio. Bram Moeskops van internationale bio-organisatie IFOAM erkende dat er inderdaad geen wetenschappelijke grond was voor die regel, maar dat ze eerder dient om een duidelijk onderscheid te maken.
Kortom, bio houdt vast aan dogma’s en vraagt bovendien een sterke ideologische instelling. Buggenhout heeft een punt: bio lijkt een religieus kantje te hebben. Laat ons dan ook hier het principe van vrijheid van godsdienst aanhangen, en ieder laten doen waar hij zich goed bij voelt.
