Edito: Prijsdruk is geen excuus
“We zijn wel bereid om honderden euro's te geven aan een smartphone of een Tomorrowland-ticket, maar voedsel kan niet goedkoop genoeg zijn”, klaagde Boerenbond-voorzitter Sonja De Becker aan in de studio’s van Ter Zake. Ze nam daarmee het ongezonde streven naar de laagste prijs bij consument en retailer op de korrel, die een verstikkende prijsdruk leggen op de voorgaande schakels in de ketens tot ze uiteindelijk bij de veehouder terechtkomt.
Het is een redenering waar ze bijval voor kreeg en waar uiteraard ook iets voor te zeggen valt. Al kan geargumenteerd worden dat Tormorrowland-tickets en geavanceerde smartphones een exclusief imago hebben, wat van een liter halfvolle melk of een portie gehakt vaak minder gezegd kan worden.
Hoe laakbaar die ongezonde prijsdruk op de zwakste schakel ook is, het mag echter nooit een excuus zijn voor fraude. Melkveehouders doen geen water bij de melk tijdens diepe prijsdalen, en vleesveehouders spuiten geen hormonen in bij lage vleesprijzen. Uiteraard komt dit door het eergevoel en de liefde voor de stiel bij de boer. Maar laten we elkaar niet voor de gek houden: het komt ook door de controles.
En daar schort het aan in de slachterijwereld. In de slachthuizen is het FAVV belast met toezicht op de karkassen, de FOD Economie over de correcte weging ervan en de regionale overheden over de correcte toepassing van aanbiedingsvorm en klassement. In de gehaaide vleesindustrie ben je als controleur zonder goed kader in die situatie al op voorhand verloren.
Het is ook onbegrijpelijk dat het Actieplan nog moet vragen dat de Europese omrekeningscoëfficiënt van 2 % om het gewicht van karkassen om te rekenen van warm naar koud toegepast wordt. Dat is Europese regelgeving, dit moest al lang toegepast worden.
Vanuit boerenorganisaties worden dergelijke mistoestanden al lang aangekaart. Het is tijd dat de slachterijwereld dit ter harte neemt, in eigen belang; en dat van een gezonde keten. IDC
