Jos en Paul Jansen uit Meerle: Bouwen aan Stal van de Grens
Aan de grens met Nederland in Hoogstraten-Meerle ligt ‘Stal de Grens’ van Jos en zoon Paul Jansen. De liefhebberij voor trekpaarden is er altijd geweest want vader Jos bezat altijd een trekpaard. Maar met de aankoop van de tweejarige merrie Rani van de Reite, gefokt door Jean-Marie Joris uit Hasselt is de fokkerij gestart.
Het bleek een schot in de roos. Ze stond eerste op de nationale en later won ze de rubriek voor keurmerries of merries met afstammelingen, gevolgd door haar drie dochters Rebecca, Rosaline en Rosita van de Grens. Naast de genoemde Rani hebben verschillende eigen producten ereplaatsen bekleed op de nationale. Om nog niet te spreken over de vele kampioentitels op de provinciale wedstrijden. Hun kast staat vol met bekers en medailles. Jos en zoon Paul hebben goed gescoord met hun lot van drie merries van dezelfde eigenaar: eerste in Vilvoorde en tweede op de nationale, achter het lot van stal Van Doorselaere uit Drongen. “Dit jaar doen we voor de rubriek keurmerries weer mee met Roosje van de Grens en haar 3 dochters Rolinde, Robin en Rita. Dat belooft voor de 125ste nationale prijskamp in december 2019.
Zeven trekpaarden
Momenteel telt ‘Stal de Grens’ zeven trekpaarden, allemaal eigen fok: 13-jarigen Roosje en Rosita, 9-jarige Ruth, 7-jarige Rebecca, alle vier achtereenvolgens drachtig van Mathador van de Bouwhoeve, Paul van ’t Clerxhof, Louis van de Houtsberg en Jim van ’t Roetaart. Verder zijn er de 3-jarigen Rolinde en Robin en de éénjarige Rita.
Paul werkt ‘zoveel als mogelijk’ met de paarden: ploegen, eggen, boomslepen. “Ik vind het belangrijk dat de paarden werken op het veld, want daarvoor zijn ze toch gemaakt”, aldus Paul Jansen. “Dat we op de nationale met Roosje van de Grens nog niet bij de laatste drie eindigden, vinden we jammer”, vertelt Paul. Maar dat kan natuurlijk nog komen want Stal de Grens beschikt over uitstekende paarden met goede origine.
“En we zorgen voor onze fokkerij voor zoveel mogelijke bloedspreiding. In die zin laten we onze merries dekken door zoveel mogelijk verschillende hengsten.” Propere en harde benen, kortom zuiver beenwerk, vinden Jos en Paul uitermate belangrijk. Hun twee dertienjarige merries zijn er een voorbeeld van. “En jaarlijks kunnen we zonder problemen 2 à 3 veulens verkopen”, aldus Paul.
Naast de zeven trekpaarden staan er nog drie tuigpaarden op stal om te fokken, in te spannen en in het bos te rijden.
