Meer ruimte voor de jacht in Limburg
Na een update van de jachtplannen telt Vlaanderen in totaal 933.021 hectare jachtgebied, net iets minder dan twee jaar geleden. Toch werden ook 17.626 hectare als nieuwe territoria ingekleurd, het meeste in Limburg. Dat blijkt uit cijfers verzameld door de Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV). “Waar nodig werd een historisch manco rechtgezet”, zegt Geert Van den Bosch, directeur van HVV.
Ten opzichte van 2017 is 26.379 hectare minder aangemerkt voor de jacht. Is dat slecht nieuws voor de jachtsector? “Ja en neen”, zegt Van den Bosch. “Terrein verliezen doet niemand graag, zelfs al gaat het maar om een fractie van de totale oppervlakte. Hoe meer gebied om te jagen, hoe makkelijker om een overkoepelend beheer op poten te zetten. Anderzijds: bijna de helft van de uitkleuringen die Hubertus Vereniging Vlaanderen binnenkreeg, ging om huizen en tuintjes, waar een jager sowieso al niet komt om veiligheidsredenen. Dus de facto valt het verlies nog mee.”
Problemen met everzwijnen
De daling zet zich het sterkst door in Antwerpen en Oost-Vlaanderen, aldus GVV. Hoe dat komt? “Antwerpen, een sterk verstedelijkt gebied, kent een grotere versnippering aan huiskavels. En Oost-Vlaanderen kwam negatief in de pers door een jager die veroordeeld werd voor het onterecht inkleuren van domeinen en stadskernen. Een bijzonder jammerlijke zaak”, aldus Van den Bosch. “Om het vertrouwen te herstellen, maande Hubertus Vereniging Vlaanderen haar leden aan om in de provincie actief de grondeigenaars te benaderen en de stafkaarten te onderzoeken op mogelijke discussiegevallen. Dat historisch manco werd in Oost-Vlaanderen nu rechtgezet: van het totaal aantal uitgekleurde gebieden, 11.463 hectare, zijn de jagers goed voor 10.263 hectare aan correcties. Wat de goede wil van de sector toont.”
Opvallend is dat de provincie Limburg voor een globale stijging van 1,3 %aan extra gebied tekent. Wat neerkomt op 6966 hectare, het equivalent van 3483 voetbalvelden. “Waar wild, zoals de everzwijn, voor problemen zorgt, beseft iedereen het belang van bejaging”, analyseert Van den Bosch de cijfers. “De stijging komt enerzijds door burgers die hun huis inkleuren in geval ingrijpen noodzakelijk blijkt, anderzijds door het toelaten van jacht in natuurgebieden, waar de wilde varkens zich ophouden. Een efficiënte aanpak vraagt om een gebiedsdekkende aanpak. Dat begint iedereen in het buitengebied te begrijpen.”
‘Smakeloze campagne’
In het verleden lagen de jachtplannen meermaals onder vuur: weinig toegankelijk, luidde de kritiek. De sector besloot daarop open kaart te spelen en van transparantie een beleidsprioriteit te maken. Hoe? Door sinds enkele jaren de jachtplannen gratis en digitaal ter beschikking te stellen op de website van Hubertus Vereniging Vlaanderen, gekoppeld aan de mogelijkheid om de verantwoordelijke jager of wildbeheereenheid te contacteren. Omdat, in tegenstelling tot de Vlaamse administratie, HVV de data rechtstreeks van de jagers krijgt, zijn de plannen bovendien up-to-date en voor iedereen direct controleerbaar.
“Wil dat zeggen dat de problemen van vroeger overal nu opgelost zijn? Neen”, zegt Van den Bosch in alle eerlijkheid. “Dit gaat om een werk van lange adem. Hier en daar zal allicht nog een perceel verkeerd of foutief ingekleurd staan. Hubertus Vereniging Vlaanderen neemt sinds 2014, bij een dergelijk vermoeden, daarom proactief contact op met de betrokken partijen om klaarheid te scheppen.”
Daarom dat Van den Bosch, ondanks de aanhoudende ‘soms smaakloze campagnes’ van tegenstanders, durft te zeggen dat voor de jachtplannen wel degelijk een groot draagvlak bestaat. “Er kwamen zelfs nieuwe territoria bij: in totaal 17.626 hectare. En bovendien bleef 95 procent van het bejaagbaar gebied ongewijzigd. Een teken van vertrouwen. De grote impact qua uitkleuringen die sommigen hoopten, bleef uit.”
