Vlaanderen zoekt oplossing voor regelgeving rond vergunningen van mobiele slachteenheden

De problematiek rond de mobiele slachteenheden werd deze morgen in de commissie Omgeving aangekaart door Groen-parlementslid Chris Steenwegen. “BioForum coördineert sinds 2017 een project omtrent mobiele slachteenheden in Vlaanderen.” Het project kwam tot stand omdat men vaststelde dat kleinschalige veehouders het alsmaar lastiger hebben om toegang te krijgen tot slachthuizen.

Starten met pluimvee

“Zeker als het gaat om biologische landbouwers die via biologische gecertificeerde slachthuizen willen slachten voor rechtstreekse verkoop, blijkt dat heel moeilijk.” Kleinere slachthuizen vallen er tussenuit en grote slachthuizen zijn vaak niet afgestemd op die kleinere landbouwer. Vaak vraagt men ook een minimumaanvoer van een aantal dieren. Ook in functie van dierenwelzijn is het wenselijk dat transport zoveel mogelijk vermeden wordt.”

Het project werd opgestart en de verwachtingen zijn hoog. “Men is volop in overleg. De bedoeling is om met pluimvee te beginnen, omdat daarvoor al mobiele slachteenheden bestaan en men daar bijvoorbeeld in Duitsland ervaring mee heeft, waaruit blijkt dat het ook economisch rendabel is”, zegt Chris Steenwegen.

Er bestaan echter nog hinderpalen. “Een van de voornaamste is het feit dat de omgevingsvergunning blijkbaar bij de individuele landbouwer ligt en niet bij de uitbater van zo’n mobiele slachteenheid. Zo moeten mobiele of verplaatsbare inrichtingen al dan niet binnen een vergunde inrichting kunnen worden gezet.” Tot op vandaag heeft de Vlaamse regering echter nog geen mobiele of verplaatsbare inrichtingen of activiteiten aangeduid.

Vergunningsplicht bij slachteenheid leggen

“Het gevolg is dat wanneer men dat project wil uitrollen en met zo’n mobiele slachteenheid wil gaan werken, elke individuele landbouwer - het gaat ook over kleinere bedrijven - telkens de eigen milieuvergunning moet aanpassen. Het zou veel eenvoudiger als dat allemaal bij de mobiele slachteenheid terecht komt. Het is onhaalbaar dat die 50 bedrijven nu hun omgevingsvergunning zouden aanpassen”, duidt Chris Steenwegen.

Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA), bevoegd voor Omgeving en vergunningen, is zich bewust van het probleem. “We moeten daar dan ook een oplossing voor vinden”, vertelde ze woensdagmorgen in de commissie Milieu en Omgeving. “De omgevingsvergunning en alles wat daarrond bestaat, is niet de enige regelgeving natuurlijk die op het slachten van dieren van toepassing is.”

Ook de dienst Dierenwelzijn, de Openbare Afvalstoffenmaatschappij (OVAM), en het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) hebben elk een specifieke wetgeving, maar er is op dit moment ook een werkgroep Mobiele Slachteenheden waar het departement Omgeving aan tafel zit”, zegt Vlaams minister Zuhal Demir. “Daar is de opdracht gegeven om na te gaan hoe we dit kunnen oplossen. Zodra er oplossingen naar voren komen en worden voorgelegd, zal ik die met de nodige aandacht bekijken en ook uitvoeren.”

Volgens Tinne Rombouts (CD&V) stipt ook aan dat het uitdaging is om die eenheden financieel haalbaar te maken. “De vraagmarkt moet voldoende groot zijn, wat in samenwerking met Wallonië wordt bekeken. Het is dan ook de belangrijke om die regelgeving over de taalgrens heen op elkaar af te stemmen. En vooral het zo eenvoudig mogelijk maken voor de mensen die er morgen mee aan de slag zullen gaan.”

Wallonië zit vandaag in die Vlaamse werkgroep niet mee aan tafel. “We zijn dit op het Vlaams niveau aan het bekijken. Het is een probleem, zoals blijkt als ik met verschillende landbouwers spreek. Ik hoop dat we een oplossing vinden.” Voor pluimvee zouden die mobiele slachteenheden rendabel zijn. “Het is wel de intentie om dat eventueel ook uit te proberen bij ander vee, want ook voor dat vee zou dat mogelijk een oplossing zijn voor problemen die rijzen”, besluit Groen-parlementslid Chris Steenwegen.

Lieven Vancoillie