Prijskampen worden gemist

In de veranda van de familie Peters hangen de muren vol met foto’s en blinkt het van de medailles en bekers die op varkens- en rundveeprijskampen werden behaald. “We wonnen op Agribex, Agriflanders en de Agridagen. In Jodoigne – nabij Piétrain – behaalden we 6 jaar op rij de kampioenstitel”, zegt Marc trots. Hij mist de varkensprijskampen. Die stopten enkel jaren geleden naar aanleiding van de Afrikaanse varkenspest. Maar intussen is er ook een eis om PRRS-vrij te zijn vanwege de KI-centra, wat deelname aan prijskampen ook onmogelijk maakt. En door corona worden nu ook geen rundveeprijskampen meer georganiseerd. “Ik ging hier als kleine jongen al mee naartoe met mijn grootvader. Op zo’n prijskampen ontmoet je elkaar. Je komt letterlijk eens buiten en je kunt uitpakken met je werk. Anderzijds was zo’n evenement wel een sanitair gevaar. Het is de bedoeling dat de beren die meedoen, worden verkocht. Ze gaan dan ineens mee naar de koper. Ik bracht er dus liefst geen mee terug naar huis, pas dan was het een goede prijskamp”, lacht Marc. “Vandaag worden die fysieke prijskampen nu en dan ingeruild voor een onlineveiling, maar het kijken en vergelijken is niet hetzelfde...”