Edito: Beurzen roeren zich, maar wie denkt aan de boer?
We trappen een open deur in als we zeggen dat de evenementensector lijdt onder de coronacrisis. Dit geldt ook voor de landbouwbeurzen: een resem evenementen zijn geannuleerd of verplaatst. Volgend jaar dreigt een overvol beursjaar te worden.
Nog voor de gevolgen van de coronacrisis duidelijk werden, was de landbouwbeurs Sima in Parijs de strijd voor de bezoeker en de erkenning aangegaan met de Eima in Bologna. Beide beurzen zijn aan het vechten om de nummer 2 te zijn op het lijstje van belangrijkste landbouwmechanisatiebeurzen, na de wereldwijde topbeurs, Agritechnica in Hannover. Kijk je naar het aantal exposanten en (internationale) bezoekers, dan concludeer je dat de Eima groter is dan de Sima.
Voor de Sima is het pijnlijker dat fabrikanten maar weinig nieuws of innovaties naar buiten brengen op haar beursvloer. De Sima besloot daarom zijn beurs te verplaatsen naar november van de pare jaren. Officieel omdat dan de ‘investeringsbereidheid’ bij boeren en loonwerkers beter is. Klopt, maar gaan zo zwaar de strijd aan met de Eima in het Italiaanse Bologna. Voor beide beurzen overlappen de initiële beursdata.
Ondertussen kwam Covid-19 en werden beurzen geannuleerd en uitgesteld. Eerst verlate de Sima zijn beurs van de nieuwe datum november 2020 naar februari 2021. Vorige week werd de beurs verzet naar november 2022.
Ook exposanten/fabrikanten reageren: John Deere neemt niet meer deel aan internationale evenementen tot oktober 2021. Joskin redeneerde eerder al heel nuchter door te stellen om niet naar de Sima in het najaar van de even jaren te gaan omdat dan ook al het Duitse Eurotier door gaat. Och ja, een beurs waarvan we hier nog niet spraken...
Ook in ons eigen land is heel wat beweging en commotie ontstaan binnen het beurzenlandschap. Interpom besliste eenzijdig om haar beurs van november 2020 naar november 2021 te plaatsen. Op dat ogenblik zit de Agritechnica in Duitsland er nog maar net op en moet de beursstand in Brussel voor Agribex opgebouwd worden. Een beslissing die op weinig begrip kan rekenen.
Nu horen we dat sommige beursorganisatoren doodleuk melden aan hun ingeschreven exposanten: uw deelname en inschrijvingsgeld wordt naar volgend jaar verplaatst. Alsof het doodnormaal is dat iedereen klakkeloos de beslissingen van de organisatoren volgt.
We weten ook, het draait allemaal om geld en de initiatiefnemers voor de beurs worden veelal door de evenementenlocatie onder druk gezet om toch door te gaan of om maar één jaar uit te stellen. Zo kwamen we te weten dat één jaar uitstel, maar de helft van de annulatieboete zou kosten. Twee jaar uitstel levert de volledige annulatievergoeding op. Maar wie denkt er in gans dit verhaal aan de boer? Uiteindelijk moeten beurzen worden teruggeverdiend en betalen boeren deels de rekening.
Over Agribex mogen we nog niet veel zeggen, zij dienen met Interpom te worstelen. Agriflanders zegt indien ze niet door gaan, de rekening niet aan de exposanten te presenteren. Op zijn minst gezegd netjes. In gans dit verhaal draagt de overheid een verantwoordelijkheid. Theoretisch maken ze het mogelijk om beurzen te organiseren. Maar voor wie is dit praktisch uitvoerbaar? De overheid zou beter zeggen: geen beurzen tot en met een zeker datum, dan lossen vele (geld)discussies zichzelf op.
