Edito: Aandacht en moed gevraagd
Persoonlijk heb ik het niet zo op aandachtsvragers. Komt het door mijn introverte persoonlijkheid en het feit dat ikzelf niet graag in de belangstelling sta, of komt het door misplaatste aandachtsvragers tijdens de puberteitsperiode... Ik weet het niet, maar herzie alvast mijn mening. Afgelopen zondagnamiddag zag ik landbouwers volkomen terecht aandacht vragen.
In Vlaams-Brabant, en ongetwijfeld ook in onze andere provincies, ondervindt de land- en tuinbouw een enorme druk uit van natuur op hun gronden. De druk is zodanig hoog dat de bestaanszekerheid van bedrijven ernstig in het gedrang komt.
De aanwezigheid van minister van Natuur, Zuhal Demir, werd door een tiental boeren aangegrepen om de penibele situatie van de landbouw aan te kaarten. Net hier heb ik sympathie voor. De wijze waarop de boeren het deden, maakt mijn waardering des te groter. Ze deden het op een onderbouwde manier, zonder grote protestacties, maar opgefleurd met tractoren en streekproducten. Ook de minister kon deze werkwijze smaken.
Bij de bijeenkomst waren tientallen landbouwers die gerust mee willen met natuur op hun bedrijf. Haast allen hebben ze beheersovereenkomsten met de VLM. Maar de agressieve, dwingende wijze waarop velen blijken benaderd te worden door de ambtenaren van het agentschap Natuur en Bos (ANB), is voor mij ongepast. Zeker daar het hier gaat om een duurzame, lokale voedselproducent. Toen de boeren aan de ambtenaren vroegen, waarom altijd naar landbouwgrond wordt gekeken, antwoordde iemand vanuit ANB: “Het is de goedkoopste grond die we kunnen kopen, direct beschikbaar en geen afbraak- of saneringskosten.”
Een landbouwer antwoordde gevat: “Is het dan de oplossing om Vlaanderen te bebossen en Brazilië te ontbossen om daar ons importvoedsel te kweken?” Je kunt eraan toevoegen: kijk naar de recente geschiedenis, in maart waren we afhankelijk van China voor de productie van mondmaskers. “Willen we echt massaal akkers verruilen voor bossen? Is een gezond evenwicht niet meer aangewezen?”
Dan is het begrijpelijk dat de boeren aandacht vragen. Laat afgelopen zondag nu net de zondag zijn waarop de ‘Dag van de Landbouw’ zou doorgaan. Een dag waarbij ze van het grote publiek normaal heel wat waardering mogen ontvangen, maar door corona niet door kon gaan. De aandacht en waardering van Landbouwleven hebben de landbouwers alvast. We wensen ze zeer veel moed toe voor de toekomst. Maar het zal ook veel moed van het beleid vragen om aan voornoemde situatie de gepaste aandacht te geven.
