WB dressuur Jumping Amsterdam - Weihegold: de Fabienne van het tweede millennium
Wie de Duitse Isabell Werth heel vroeger nog aan het werk zag met haar merrie Fabienne (Feuerschein I x Dilletant) en op vandaag met Weihegold (Don Schufro x Sandro Hit), merkt in een oogopslag de immense invloed van bepaalde bloedlijnen over ruim een decennium gespecialiseerde dressuurfokkerij. Invloed die zorgde voor een modern, eerder fijngebouwd merriemodel, geknipt voor de sport. Merries bij wie – als ze tenminste ooit de fokkerij vervoegen – hun genetica een al even belangrijke rol zal spelen als deze van de gekozen hengst. Merries die eigenlijk voor weinig verbetering vatbaar zijn en bovendien eerder zeldzaam zijn op het allerhoogste niveau in dressuur. Daar waar vroeger veelal de merries verbeterd werden door de hengst, liggen de kaarten hier duidelijk anders.
In België hadden we ook zo’n zeldzame parel. Bij name de topdressuurmerrie Rosenfee (De Niro x Rosenkavalier), gefokt bij Dirk en Muriëlle Hooghe-Verhoeven in Herzele en zeer succesvol met Claudia Fassaert. Bij dergelijke fijn gefokte prestatiemerries is de keuze van een partner niet altijd evident.
Jarenlang top
Met de merrie Fabienne draaide Werth jarenlang mee aan top in de vroege jaren ’90. De combinatie legde trouwens beslag op de Wereldbeker in 1992. Isabell Werth gaf toen aan niet echt een voorstander te zijn van de Kür op muziek. Als men haar nu aan het werk ziet met Weihegold en men vergelijkt de morfologie van beide merries, dan begrijpt men haar stelling natuurlijk wel. Weihegold versmelt gewoon met het ritme en de muziek. Ze is er gewoon voor gemaakt.
Vorig jaar baande Isabel Werth zich in geen tijd een weg naar de top met de merrie Weihegold. De kracht van deze combinatie zorgde er voor dat de Mannschaft op volle sterkte terug is op het hoogste niveau. En dat was alweer een tijdje geleden.
Onklopbaar in Amsterdam
In de wereldbekermanche van Amsterdam (27-28 januari), kaapten Werth en Weihegold de zege weg in de Grand Prix (82,12 %). Ze deden nog beter in de Freestyle met niet minder dan 90,720 %. Niemand deed beter. Ruim zeven procent later volgde de Brit Carl Hester met Nip Tuck (Don Ruto x Animo) (83,325 %), voor Patrik Kittel voor Zweden met Deja (v. Silvano) (80,269 %).
Wereldbekerhouders Hans Peter Minderhout (NED) en Glock’s Flirt (Florestan I x Gauguin de Lully) dienden zich tevreden te stellen met de vijfde plaats na deze Freestyle.
De beste Belgische prestatie kwam van Jorinde Verwimp en Tiamo (Lester x Hemmingway), negende, met een aansprekende 75,095 %.
PB
