De SALV pleit ook voor meer beleidscoherentie. “Dan spelen bijvoorbeeld ook de omgevingsvergunning, de voedselveiligheid... mee. Ook die regelgeving moet daar dan flexibel op inspelen. Dan moeten daarin alle onlogische zaken eruit en zullen die het dan de boer gemakkelijker maken om bijvoorbeeld dat specifiek verdienmodel te implementeren.”
Verder wordt opgemerkt dat er vandaag soms gebrek aan kennis is in de korte keten. Het Steunpunt Korte Keten doet al heel veel inspanningen, maar dit specifieke verdienmodel vraagt ook implementatie in opleidingen, voor jonge starters, in bedrijfsadvies... “Dan is het ook weer van belang om zicht te hebben op economische cijfers, hoe zij het doen. Maar de kwetsbaarheid blijft inherent aan de landbouwstiel.”
“De portefeuille van de boer ligt buiten, en die werkt met levend materiaal, moet rekening houden met het weer, met ziektes en plagen. De risico’s mogen niet alleen in het bord van de boer liggen, maar risico’s moeten beter worden gespreid.” Er is dus nood aan een beleid dat ook inzet op voldoende risicobeheersing.
Voor ILVO-onderzoeker Olivier Guiot is het vinden van een goede balans tussen veerkracht en efficiëntie heel belangrijk. “Zowel ondernemers als beleid mikken best op een evenwicht tussen efficiëntie en veerkracht. Als bedrijven te sterk inzetten op bijvoorbeeld efficiëntie (met monoculturen, schaalvoordelen) verhoogt hun kwetsbaarheid voor schokken (zoals Covid-19).”
“Bedrijven die enkel werken op veerkracht (met een veelvoud aan diversificatie) verzeilen dan vaak in een lage rendabiliteit en stagnatie. Een gezond evenwicht leidt tot een toekomst-robuust en dus duurzamer systeem”, aldus ILVO-medewerker Olivier Guiot.
