Cruciaal in die techniek is de inzet van een drone, en dan wordt onder meer in de richting van loonwerkers gekeken.
“Het gaat dan om een investering van 20.000 à 40.000 euro”, zegt Emmily Talpe, Vlaams parlementslid voor Open VLD. “De verwachting is dat het vooral loonwerkers zullen zijn die dit soort apparatuur aankopen om op hun beurt hun dienstverlening aan boeren te gaan aanbieden. Op die manier blijft de boer via outsourcing ervan bespaard om zelf grote investeringen te moeten doen in deze technologie.”
De bal ligt dus voornamelijk in het kamp van loonwerkers, maar op VLIF-steun voor deze investering kunnen ze niet rekenen. Er zijn heel wat toegangsvoorwaarden om VLIF-steun te krijgen. “Zij behoren niet tot de doelgroep ‘landbouwer’ of ‘machinecoöperatie’. Er zijn dan ook geen juridische mogelijkheden voor VLIF-steun”, aldus Talpe.
Gemotiveerde aanvraag
De landbouwadministratie beschikt ook niet over gegevens van professionele loonwerkbedrijven. StatBel berekende wel dat er in 2016 857 landbouwers waren die naast hun landbouwactiviteiten ook agrarisch loonwerk uitoefenden. Die bedrijven waren voornamelijk gelegen in West-Vlaanderen en in Vlaams-Brabant.
Loonwerkers kunnen voor subsidie voor roerende investeringen met een uitgesproken milieuvoordeel tegenover de standaardtechniek potentieel terecht bji de VLAIO Ecologiepremie Plus. Die steun bedraagt 40% voor grote ondernemingen of 50% voor kmo’s.
“De inzet van drones behoort vandaag niet tot de limitatieve technologielijst die bepaalt welke technologieën steunbaar zijn”, duidt landbouwminister Hilde Crevits. “Ondernemingen kunnen wel een gemotiveerde aanvraag indienen om technologieën aan deze lijst toe te voegen.”
