Lezers die de tweemaandelijkse predikaten top 5 opvolgen, hebben al kunnen vaststellen dat fokproducten uit de stal van Luk Vermeiren uit Rijkevorsel met het predikaat ‘Optimal’ regelmatig domineren. Zijn beren kun je herkennen aan de letter ‘V’ in het stamboeknummer (zie tabel Top 5).
Doorgedreven fokkerij op uniforme jeugd- en vleesvarkensgroei
Het moet nu ongeveer 10 jaar geleden zijn dat Luk Vermeiren de beer Pachter van Venetië kocht van naburige fokker Tony Delcroix. Deze beer maakte in de Kempen furore bij de zeugenhouders die op cijfermateriaal in de vleesvarkensstal fokten, aangestuurd vanuit de lokale bedrijfsleiderskringen.
Hier merkte men dat een uitstekende groei gecombineerd kon worden met een uitstekende voederconversie. Dat ging in tegen de overtuiging dat voederconversie eerder gecorreleerd was aan een uitstekende karkaskwaliteit en in mindere mate aan een degelijke groei (zie kader). Vanuit deze ervaringen en feed back bij de klanten, pionierde Luk rond de jaren 2015-2016 verder met de beren Uniek en Urbanus naar een tweede versie van zijn nieuwe fokdoel gericht op groei en voederconversie. Hier kwamen de gunstige berichten van de jeugdgroei op de batterij er nog eens bij. In een derde evolutie rond de periode 2017-2018 werd dit fokdoel duidelijk omlijnd en kwam de hogere uniformiteit daarbovenop, naast een beter dan gemiddelde voederconversie en Autofom-index. Het moet gezegd dat bij deze laatste fase er een intensieve samenwerking was tussen Luk en KI Vansteenlandt, uit het West-Vlaamse Krombeke. Samen ondersteunden ze dit fokdoel en in samenspraak ontwikkelden ze dit verder. Zo behaalde KI Vansteenlandt in 2020 de Gouden Pietrain-award met de beer Zefke, ook een fokproduct van Luk Vermeiren. Ondertussen wordt er duchtig gesleuteld aan de robuustheid, via het experimenteren met stressnegatieve lijnen, en met de prestaties in de kraamstal.
Bikky als exponent van de visie
Indien we nu de afgeteste Optimal- en Optimal Prime-beren in de selectiemesterij bekijken van de laatste 5 jaar, en deze rangschikken op de fokwaarde ‘levensgroei’ (LG), staat Luk Vermeiren met maar liefst 36 eigengefokte beren in de top 50! Deze hebben allen een fokwaarde ‘levensgroei’ groter dan 150. Bovendien zijn er van de 14 beren gefokt door andere VPF-fokkers, in deze top 50, nog eens 6 gefokt uit een vader of grootvader afkomstig van Luk. We kunnen dus stellen dat deze fokker eigenhandig een aparte categorie beren gecreëerd heeft, een soort Optimal 2.0, waarvan de huidige beer in de kijker, Bikky, de exponent is.
Bikky is extreem in de fokwaarde ‘levensgroei’ (LG = 193), die duidelijk nog hoger is dan de heel hoge fokwaarde ‘dagelijkse voederopname’ (DVO = 159) resulterend in een goede fokwaarde voor voederconversie (VC = 121) en een degelijke fokwaarde ‘karkaskwaliteit’, bepaald met Autofom (AFI = 109) (zie tabel Top 5 en kader). Hierbij is voor elk kenmerk 100 punten het populatiegemiddelde. Dit resulteerde qua exterieur in een droge lange beer met voldoende ham en met een uitstekende carré.
Race naar de Gouden Piétrain
Bikky ligt momenteel op plaats 3 in de tussenstand voor de Gouden Piétrain-Award 2022, waarvoor de volgende berekening 2022.3 – binnen 2 maanden – bepalend wordt voor de toekenning.
Op kop liggen momenteel de 2 broers Bassie en Berlingo van ’t Lindenerf, gefokt door Hans Dejonckhere uit Ardooie en in eigendom van KI De Wispelaere in Evergem. Leuk detail is dat de vader van deze beren, Zetta (eigenaar KI Vansteenlandt), ook gefokt werd door Luk Vermeiren volgens de filosofie van een Optimal 2.0. Hans was namelijk de enige VPF-fokker die in dezelfde periode, 10 jaar terug, eveneens gestart is met een doorgedreven fokkerij op groei, met de fameuze beer Neuker van ’t Molenheike als grondlegger. Deze beer was dan ook weer een halfbroer van bovengenoemde Pachter van Venetië.
Voederconversie kan je op 2 manieren uitdrukken.
Enerzijds kan je het uitdrukken als de hoeveelheid voer die een varken nodig heeft om een kilo te verzwaren of te groeien. In deze benadering is de visie van de fokkers dat magervleesaanzet 5 x minder voer kost dan eenzelfde hoeveelheid vet aanzetten, waarbij men dan ook 5 x meer focus legt op het verhogen van de magervleesaanzet. Op die manier probeert men onrechtstreeks de voederconversie te verbeteren. De consequentie van deze benadering is dat er een zware druk tegen dagelijkse voederopname is. Dit was een tijd terug in grote lijnen de historische benadering binnen de Belgische stamboekfokkerij.
Anderzijds kan je de voederconversie ook bekijken als de verhouding tussen de dagelijkse voederopname ten opzichte van de dagelijkse groei, waarbij het alternatieve fokdoel is – zoals bij een groeiend aantal VPF-fokkers (waaronder Luk Vermeiren) – om beide te verhogen. Dit gebeurt dan op een manier dat de groei efficiënter wordt en bijgevolg hoger is dan de stijging van de voederopname. Op die manier wordt dus een verlaging van de voederconversie gerealiseerd. Daarbij is het streven naar mager vlees uiteraard nog een belangrijke uitdaging, maar zijn conformatie en typegetal (die met het Autofom-karkasclassificatietoestel niet meer gemeten worden) iets minder belangrijk geworden.
