Emelie Laeremans hoopt van zure appels naar zoete honing te gaan
Landbouwleven blikt met Emelie Laeremans, kalverhoudster, terug op het voorbije jaar 2022. We kijken ook hoopvol vooruit naar 2023.
Hoe heb je 2022 beleefd?
Na de coronaperiode, waarin we rust en regelmaat hadden gevonden, en ik het gevoel had dat het allemaal op ’t gemakje weer terug naar het oude ging, ging begin 2022 de poort van ‘het noodweer’ open. Jan Jambon kondigde de boodschap van de ‘zure appel’ aan, en een dag later werd in Oekraïne de oorlog verklaard. Beide gebeurtenissen hadden de nodige impact op onze sector. Overmacht en onvoorspelbaarheid werd dan ook de rode draad voor 2022.
Maar goed, geen geklaag, getriggerd door de uitdagingen op ons pad, zoeken we actief naar oplossingen. In de nasleep van het PAS-verhaal hebben we met een twintigtal landbouwers elkaar gevonden en de groep ‘Boerensjaal in actie’ gestart. De discussies zijn soms heftig, maar de samenhorigheid is minstens even groot. Kleine en grotere acties werden op poten gezet, en nog steeds proberen we samen op verschillende manieren, in verschillende regio’s, de Vlaming in te lichten over het zwaard van Damocles dat boven onze hoofden hangt.
Meer en meer merken we dan ook dat de Vlaming zijn boeren wel weet te appreciëren, de Boerensjaals aan deuren, brievenbussen, auto’s en fietsen. Mooi! Afgelopen week ging ik een toertje joggen, zag ik bij de plaatselijke horeca een fiets of 10 netjes naast elkaar geparkeerd, allemaal met een boerensjaal, een van de mooiste beelden van het jaar.
Maar het was soms ook echt buiten mijn comfortzone treden, de moed niet laten zakken, maar onder het motto ‘zeg ja tegen het leven’, tuimel je ineens in het volgende. Zo sta je de media te woord en geef je interviews op radio en tv. Bij het ondernemerscafé van Unizo Groot-Herselt mocht ik als gastspreker een presentatie van het stikstofakkoord brengen. Daardoor had ik telkens opnieuw een gezonde portie stress, maar ik heb er bakken energie van terug gekregen.
Ik heb echt goesting om te ondernemen, en ben afgelopen jaar met veel bezig geweest, vooral om alternatieve energiemethodes uit te zoeken. Concreet is er op het einde van het jaar weinig gebeurd. Je botst op wetgeving en onzekerheid, die nu gepaard gaan met ondernemen, naast de zware financiële risico’s.
Wat hoop je voor 2023?
Voor 2023 hoop ik (want hoop doet leven) op een robuust boerenklimaat, zodat we weten waar we aan toe zijn, en dit het liefst voor 50 jaar (dromen mag ook hé?). Een ondernemer heeft wind in de zeilen nodig, geen veranderende regels en versmachtende protocollen.
