Tom Van Goey: “Alles werd anders in 2022”
Landbouwleven blikt met Tom Van Goey, Vlaamse landbouwer in Oekraïne, terug op het voorbije jaar 2022. We kijken ook hoopvol vooruit naar 2023.
Hoe heb je 2022 beleefd?
Door de Russische agressie in Oekraïne werd 2022 een heel uitdagend jaar voor de Vlaamse Tom Van Goey, die er een landbouwbedrijf beheert. Door de gevolgen van de oorlog werd alles anders dan anders. Het werd improviseren en oplossingen zoeken om onze producten te verkopen. Waar de boerderij vroeger als tijdelijke overslagplaats voor graan functioneerde, is dit nu een opslagplaats geworden voor graan. Dit noopte tot andere technieken om graan langer te bewaren en hoger te stapelen. Vroeger hadden we op 10 à 20 km van de boerderij wel ergens een afzetplaats voor ons graan. Nu moeten we dit zelf brengen richting de Zwarte Zee (500 km) of de Donau (750 km). Daarom hebben we zelf 4 vrachtwagens moeten bijkopen.
Aan brandstof raken was soms moeilijker. De laatste weken kampen we regelmatig met elektriciteitsuitval, waardoor er vanuit België 2 generatoren naar onze boerderij zijn vertrokken. In totaal coördineerden we dit jaar 34 hulptransporten vanuit België naar Oekraïne.
Oplossingen zoeken in deze moeilijke omstandigheden vragen tijd en geduld en vestigt ook de aandacht op een strategie achter het in- en verkoopbeleid. We hebben ook collega-landbouwbedrijven proberen te helpen.
Wat hoop je voor 2023?
Voor 2023 hoop ik uiteraard op wapenstilstand en vrede. Vanuit ondernemers standpunt noem ik ook goede oogsten en prijzen. Dat is de simpele economische realiteit waarin we vertoeven. We hebben inkomsten nodig om de kosten te dekken. In 2023 hopen we het bedrijf verder te laten groeien in areaal. De administratie die hiermee gepaard gaat, ondervindt echter ook de gevolgen van de oorlog, waardoor het allemaal wat trager gaat dan we willen.
Voor komend jaar wens ik, naast een goede gezondheid, een goede thuiskomst van medewerkers die aan het oorlogsfront zitten. In de algemene media hoor ik dat de Vlamingen ‘Oekraïnemoe’ beginnen worden. Toch is het belangrijk voor de mensen ter plaatse dat er gestructureerde hulpverlening blijft bestaan.
