Landbouwsector geeft duidelijke boodschap aan Vlaamse regering
De oproep van de landbouworganisaties om het ongenoegen over de huidige stand van zaken te uiten, vond enorm veel weerklank. Minstens 3.000 tractoren van over heel Vlaanderen reden richting de hoofdstad. Daar herhaalden de organisaties hun eisen voor een grote menigte land- en tuinbouwers. Ze eisen een toekomst voor de sector.
Op het podium stonden ‘tevreden’ voorzitters van Boerenbond, ABS, Ferm en Groene Kring. Bij lancering van de actie – zo’n week geleden – hoopten ze op 1.000 deelnemers. Op 3 maart, de dag van de tractorenactie, waren ze minimaal met driemaal meer. De dagen vooraf stonden de sociale media dan ook vol met foto’s en filmpjes van landbouwers die zich aan het voorbereiden waren om – met een proper gewassen tractor - naar Brussel te rijden. Van ’s morgens vroeg reden ze in 10 colonnes naar de hoofdstad.
En dat was duidelijk zichtbaar. Heel de Brusselse binnenring stond vanaf ’s middag met 3 rijen dik vol tractoren, van de Belliardstraat tot aan Koekelberg. De opkomst was dus meer dan geslaagd. De grote actiebereidheid betekent ook dat de huidige situatie hoog zit bij iedereen in de brede land- en tuinsector en bij de toelevering. Velen zakten trouwens voor het eerst in hun leven af naar Brussel, en dan nog met de tractor... Andere organisaties, zoals de Landsbond voor pluimveehouders, kozen voor de trein.
Duidelijke boodschap
“Tractoren dienen niet om in de stad te rijden, maar om op het veld te werken”, scandeerde Lode Ceyssens, voorzitter van Boerenbond vanop het podium dat was opgesteld in de Wetstraat. “Jullie zijn niet boer(in) geworden om naar de stad te komen maar om 7 dagen op 7 paraat te zijn op jullie bedrijf, om te zorgen voor de productie van duurzaam voedsel. Maar jullie staan hier wel!
We staan hier om een duidelijke boodschap te geven. Die boodschap is niet nieuw: boeren zijn broodnodig en ze hebben recht op een duidelijke toekomst”
Ceyssens herhaalde dat dit ook de reden was waarom er 20.000 bezwaarschriften tegen de PAS (programmatische aanpak stikstof) werden ingediend. “Daarom hebben we ook al meerdere keren opbouwende oplossingen voorgesteld, daarom deden de jonge boeren al een kruisenactie in Brussel en daarom waren er het voorbije jaar overal acties in heel Vlaanderen.”
De voorzitters zegden meermaals dankjewel aan de aanwezige land- en tuinbouwers. Die boeren waren dan ook op een waardige en serene manier naar Brussel afgezakt.
De Boerenbond-voorzitter deed ook een oproep aan de Vlaamse regering die op 3 maart terug samenzat: “Stop met het nachtelijk spierballengerol. Stop met dossiers aan mekaar te koppelen. Het is te gek dat Vlaanderen Europese subsidies blokkeert, dit heeft met de PAS niets te maken. De huidige situatie is de wereld op zijn kop. Men kan ons niet verwijten dat we daarom de hakken in het zand zetten. De landbouwsector wil meewerken, maar niet geslachtofferd worden!”
Ceyssens benadrukte ook het belang van de actie voor de jonge boeren. Die haalden in het kader van de tractorenactie veel voorpagina’s. Hierdoor kregen de verhalen van veel jonge boeren een gezicht. “Veel boeren zullen de komende jaren stoppen. Die stikstof die daardoor verdwijnt hoort aan die jonge boeren zodat zij er morgen voor kunnen zorgen dat de Vlaming voedsel zijn bord heeft.”
Hij hekelde ten slotte de onhaalbare drempelwaarden. “Europa vraagt dat ook niet. Gebruik geen dwaze rekenmodellen.” Hij riep de Vlaamse regering uitdrukkelijk op om niet dezelfde fout te maken met onze voedselvoorziening als voor energie.
Belangrijk signaal
Hendrik Vandamme, voorzitter van ABS, ging hierop verder: “Ik schat dat we hier met 5.000 land- en tuinbouwers in Brussel staan. Dat betekent dat ongeveer een kwart van de Vlaamse landbouwers de moeite deed om aan deze actie deel te nemen. Dat is een belangrijk signaal. Men moet stoppen met spelletjes te spelen op de kap van de boeren én boerinnen.” Vandamme wees er op dat er heel wat partners op het thuisfront waren gebleven, juist omdat die voedselproductie 24 op 7 blijft doorgaan. “Ook zij steunen natuurlijk deze actie.” Vandamme hoopt dat er snel beslissingen worden genomen die steek houden én die juridisch overeind blijven. “Het is immers die juridische onzekerheid die heel de sector vandaag parten speelt. Niet alleen bij de landbouwers, ook in de toelevering. Deze laatsten zijn hier ook aanwezig, misschien iets minder zichtbaar (nvdr: vrachtwagens mochten van de politie niet deelnemen aan de tractorenactie in Brussel), maar ze zijn er wel. Het is in het belang van heel deze belangrijke economie dat we dit signaal geven.
Ik hoop dat het gezond boerenverstand dat hier aanwezig is doordringt tot aan het Martelarenplein. Het is genoeg geweest. Het is hoog tijd dat er beslissingen worden genomen, zéker voor onze jonge boeren!”
Geef de sector een toekomst
Nik Van Gool, voorzitter Ferm voor agravrouwen, brak in haar speech een lans voor alle thuisblijvers, maar vooral voor alle vrouwen die tijdens de actie thuis een tandje bijstaken. “Achter al deze bedrijven waarover de politiek vandaag beslissingen neemt, zitten moeder en vaders, dochters en zonen, die nu géén toekomst hebben, die onzeker zijn en een toekomst willen.
Wij staan hier met alle organisaties schouder aan schouder om uit te schreeuwen: geef die Vlaamse land – en tuinbouwer nu snel een toekomst.”
Het was opvallend hoeveel jonge boeren aan de manifestatie deelnamen. Bram Van Hecke sprak hen toe uit naam van álle jonge boeren. Zijn collega Matthias D’Haese, voorzitter Jong ABS haalde immers het podium niet... hij zat vast in de immense file. “Geef ons toekomst”, riep hij overtuigend vanop het podium. Hij verwees naar de moeilijke gesprekken die vandaag dagelijkse kost zijn aan de keukentafel van menig landbouwersgezin. “Veel toekomstige boeren willen graag het bedrijf verderzetten, maar vragen zich af of ze dit nog kunnen doen. Of jonge starters die zich afvragen of ze dit wel hadden moeten doen.”
Van Hecke benadrukte dat er inderdaad stikstof moet gereduceerd worden. En dat de sector dit ook wil doen. “Wij hebben al verduurzaamd, maar we kunnen dat nog eens doen. Maar de vraag blijft: geef ons toekomst. Zelfs meer wij éisen toekomstperspectief. Wij eisen de mogelijkheid om te kunnen boeren.”
