Lokale bacterie helpt soja wortel schieten op Vlaamse bodem
Onderzoekers hebben een bacteriële samenstelling geïdentificeerd die sojaplanten wortel helpt schieten op Vlaamse bodem, een belangrijk onderdeel van de Vlaamse eiwitstrategie. In Merelbeke is een proefveld aan de pers voorgesteld waar het effect van de behandeling goed te zien is. "We zijn er nog niet", zegt VIB-onderzoekster Laurien Van Dyck. "Maar het is een heel grote stap in de goede richting."
In 2021 gingen in 1.154 Vlaamse tuinen sojaplantjes in de grond om het effect van de bodem in kaart te brengen. Een burgerexperiment dat wetenschappers van het VIB (Vlaams Instituut voor Biotechnologie) en het ILVO (Instituut voor Landbouw, Visserij en Voedingsonderzoek) heeft geholpen om een speciale 'coating' te maken.
Duurzamer eiwit
Met die 'coating' zijn sojazaden behandeld zodat ze beter kunnen groeien in Vlaanderen. Want lokaal gekweekte soja zou duurzamer zijn en het is een eiwitrijke plant die past bij gezonde voeding. De veldproeven zijn eerder dit jaar opgestart om te testen of de coating ook effectief leidt tot de gewenste symbiose tussen plant en bacterie. Donderdag werd duidelijk dat er stikstofhoudende knolletjes (nodules) rond de wortels zijn gevormd, en dat is een goed teken.
De nodules zijn belangrijk, want ze tonen aan dat de bacteriële coating voor een betere wisselwerking tussen de sojaplanten en de bodem zorgt. Zo slaagt de plant erin om stikstof op te nemen. Dat is een essentiële voorwaarde om soja met voldoende opbrengst en een hoog eiwitgehalte te telen.
De onderzoekers vergelijken sojaplanten van een proefveld dat met de Vlaamse bacterie is behandeld met een onbehandelde plant in een naburig proefveld. Het verschil in kleur, peulvorming en groeikracht is duidelijk merkbaar.
Later dit jaar worden de sojaplanten geoogst en grondig geanalyseerd. "We gaan dan kijken naar het proteïnegehalte in de soja." Als de vaststellingen dan in lijn liggen met de positieve vooruitzichten, is het onderzoek geslaagd. "We moeten dan bekijken hoe we de coating op grote schaal kunnen produceren, zodat die ook echt tot bij de landbouwer komt."
Zonder de speciale coating is het telen van soja in Vlaanderen niet eenvoudig, zegt ILVO-woordvoerder Nele Jacobs. "We zijn er al tien jaar mee bezig", klinkt het. "Dat begin je hier en daar te zien. Maar het is niet makkelijk want we hebben een heel kort groeizeizoen. We hebben heel lange periode met voldoende daglicht, zoals in Zuid-Amerika. Dus we moeten we rassen hebben die kort, maar toch goed afrijpen, en bacteriën die de plant helpen groeien en voor een goed eiwitgehalte zorgen."
Het onderzoek is een partnerschap van VIB en ILVO met KU Leuvenen UGent. Eind dit jaar worden de finale resultaten toegelicht.
