Op bezoek bij een kleine, gedreven fokker: Stal van ’t Hof te Moerzeke van Andreas Van Geyte
Ik ontmoette Andreas vorige zomer als voorzitter van de jury op het laatste Vlaams Kampioenschap. Hij is bestuurslid van de VFBT, maar vooral een gedreven fokker van het Belgisch trekpaard. Hoewel hij deelnemer is aan het nationaal kampioenschap merries, dingt hij met zijn trekpaarden niet alleen mee aan keuringen, maar labeurt hij er ook mee op de omliggende akkers, zowel van hemzelf als van (meestal oudere) landbouwers in de buurt.
Gastheer Andreas (45) is gehuwd met paardenvrouw Melanie. Samen hebben ze een zoon Stan, die met zijn 8 lentes het trekpaardgebeuren mee beleeft. De hoeve werd overgenomen van de grootvader van Andreas, die altijd het werk deed met sterke ruinen.
Opstart van ’t Hof te Moerzeke: aankoop eerste merries
Andreas kocht op 17 jarige leeftijd zijn eerste drachtige merrie, Ursula van den Doorn. Ursula was een dochter van Castor van Injer en drachtig van Benny van de Molenberg. Beide vaderpaarden deden dienst bij de toen zeer bekende hengstenhouder Louis Lenaerts uit Kieldrecht. Het daaruit geboren merrieveulen, Cora van de Plassen, werd verkocht aan een liefhebber.
Ursula werd opnieuw gedekt door Dorus d’Opbrakel, waaruit een hengstveulen kwam: Fred van de Plassen. Dat veulen werd vroeg gecastreerd en opgeleerd door Andreas. Op zesjarige leeftijd werd hij door zijn enorme grote stokmaat (1.82) gekocht door liefhebbers van trekwedstrijden. Uiteindelijk eindigde hij bij de zeer bekende Jan Creemers, die er menig trekwedstrijd mee won.
De tweede aangekochte merrie was Tina van de Blauwhoeve (stal Dieltjens) bij de in die tijd bekende stal van Jo Maes, die meerdere kwalitatieve fokmerries had. Tina was een product van Avenir van Tenhof met Tosca van Nieuwenhove. Tina werd gedekt door Marco van de Heirhoeve en gaf het levenslicht aan Vera van Moerzeke. Op haar beurt gaf Vera x Buffalo van ‘t Camillenhof een merrieveulen, Bianca van Moerzeke. Bianca van Moerzeke werd verkocht en is ondertussen de stammoeder bij Frans van de Vijver, met meerdere goedgekeurde hengsten ‘van de Vendoorn’.
Vera was een uitstekend werkpaard dat zeer gehoorzaam en trouw haar werk deed. Andreas vertelde met pretoogjes een leuke anekdote: tijdens het werk met Vera in de buurt werd hij weggeroepen voor een kalving. De geboorte van het kalf werd gevierd met de nodige jenevers, maar nadien vergat hij zijn paard Vera, dat nog op het veld geduldig stond te wachten op haar baas. ’s Avonds laat is hij Vera op de akker gaan ophalen. Van bloedvoering uit deze stam is er geen product meer aanwezig.
Paarden nu aanwezig in ’t Hof te Moerzeke
De stammoeder van de huidige aanwezige paarden is Astrid van Drygooten (v. Jim van Niesenhof x Mina van Drygooten). Astrid werd gekruist met Calas van ‘t Domineeshof, Senne van de Reep, Iwan van Aardenhof en Harie van het Rijkelhof. Meestal waren het hengstveulens, doch met Iwan werd één merrieveulen geboren, namelijk Nadia van Moerzeke, die met Kondor van ‘t Keerkenhof de kampioenkandidate Stella van ’t Hof ter Moerzeke ter wereld bracht.
Stella is de oudste van de 3 nu aanwezige merries bij Stal Van Geyte en moeder van Flora van ’t Hof te Moerzeke (v. Amador van de Boterhoeve), die meedong op de laatste Nationale prijskamp bij de merries geboren in 2021.
De derde presente merrie is de bruine Olga van ’t Hof te Moerzeke, die op haar beurt met de Nationale kampioen Hector van ‘t Grootveld het hengstveulen Ides van ’t Hof te Moerzeke voortbracht. Ides heeft reeds meegestreden in meerdere veulenprijskampen en is momenteel gestart met een opleiding voor het latere recreatieve werk.
Paarden aan het werk
Na het schetsen van het ontstaan van ’t Hof te Moerzeke vertelt Andreas met toch iets meer genoegen over het werken op het land met zijn paarden. Buiten het ploegen wordt al het veldwerk gedaan zoals vroeger met de trekpaarden. Zijn specialiteit is toch de bieten- en aardappelteelt. Zelfs onkruidbestrijding gebeurt zoveel mogelijk mechanisch. Op de hoeve staat een aardappelautomaat die de handgerooide aardappelen te koop aanbiedt. Op een film op Youtube, ‘Ik was hier’, is alles te zien, tot en met het rooien van de bieten.
Ook het hooien gebeurt met paardenkracht. De trekker werd pas aangeschaft toen Andreas Melanie beter leerde kennen. Een relatie opbouwen vergt immers ook tijd en het paardenploegwerk moest wegens tijdsgebrek deels opgedoekt worden. De laatste jaren wordt ook deelgenomen aan stoeten en optochten.
Visie op het prijskampgebeuren
Wat het concoursgebeuren betreft, zegt Andreas dat het misschien de verkeerde kant uit gaat. Het aantal fokkers daalt ieder jaar door fokkers die afhaken wegens ouderdom of door misnoegdheid op de prijskampen.
Als bestuurslid weet Andreas me te vertellen dat 2024 een moeilijk jaar wordt door allerlei verkiezingen en statutenwijzigingen. Het is ook moeilijk om nog neutrale mensen te vinden. Zoals dokter Antoine Van Couter heel mooi zegt: “Een bestuur is een vereniging van leden en niet een vereniging van verenigingen.”
Bij het verlaten van ’t Hof te Moerzeke passeer ik vol nostalgie al die paardentrekmachines die ik zelf zo goed gekend en bediend heb. De verzorgde afgedekte bietenkuil presenteerde zware goedgevormde bieten, die misschien gelukkig al aan het vluchtig machinegeweld ontsnapt zijn, gezien ze met paard en kar van het veld werden gehaald.
Bedankt Andreas en Melanie en tot binnenkort.
