Edito: Kaapt iedereen nu het thema ‘landbouw’?
De recente boerenprotesten hebben hun effect niet gemist. Het thema ‘landbouw’ ligt duidelijk bij velen op de tafel. Het lijkt alsof iedereen het thema kaapt om zijn zegje te doen. Velen mengen zich in het ‘debat’. Mag het omgekeerde ook: de landbouwer die zijn zegje doet over anderen die een invloed hebben op zijn agrarisch werk?
In de nasleep van de boerenprotesten lieten eerst heel wat politici zich horen. Plotsklaps hebben ze allemaal voorstellen om het landbouwinkomen te verbeteren. Decennialang kon het niet, maar nu zien ze blijkbaar toch mogelijkheden.
Handelsfederatie Comeos toonde zelfs een zachtere, meer inschikkelijke kant nadat voedingsdistributiecentra werden geblokkeerd. De federatie neemt de bezorgdheden van de landbouw mee, al schuwden ze juridische acties niet en zwaaiden ze snel en vlot met dwangbevelen om blokkades op te heffen. De supermarkten zelf gingen in dialoog met de landbouw. Correcter is inderdaad dat ze eerst naar de landbouwer stappen, om een toekomst uit te werken, en dan pas eventueel naar de rechter. Door de blokkades voelde de supermarktsector de gevolgen in zijn portefeuille. Het is eens de omgekeerde beweging, want doorgaans zitten de supermarkten in de boeren hun portefeuille.
Politici hadden ook begrip voor de versmachtende (Europese) wetgeving en administratie. Enkele maatregelen werden uitgesteld of opgeborgen. De bescherming van landbouwgrond werd vanuit diverse kampen op tafel gebracht, nadat er jarenlang afbreuk aan werd gedaan. De aankoop en het gebruik van landbouwgrond haalde vorige week zelfs meermaals de algemene media.
Niet iedereen is het eens met de voorstellen die in de nasleep van de boerenprotesten zijn geuit. Zo repten Bond Beter Leefmilieu (BBL) en Natuurpunt zich om tijdens het landbouwdebat een plaatsje aan de onderhandelingstafel te bekomen. Een coalitie van meer dan 30 verenigingen, waaronder voornoemde 2, eist nu ook een plaats op tijdens het overleg.
Goede ideeën, duurzame visies, opinies vliegen ons rond de oren, maar het mag geen praatbarak worden. Het thema ‘landbouw’ mag al zeker niet gekaapt worden om zelf even in de aandacht te lopen.
We mogen niet vergeten dat door het ‘gepraat’ van vele partijen aan de onderhandelingstafel er nog geen nieuw Mestactieplan (MAP) is, en dit aan de vooravond van een nieuw bemestingsseizoen. Goed bestuur lijkt ons dan ver weg, alle goede bedoelingen van iedereen ten spijt.
Er wordt nog steeds veel over de landbouw gepraat, maar te weinig met de landbouwers. Mag deze landbouwer eigenlijk zelf zijn zegje doen over alle organisaties die nu over zijn vakgebied oordelen? Of is er slechts eenrichtingsverkeer mogelijk?
