Startpagina Paarden

Topsport en ontgoochelde Belgen in Longines FEI Worldcup

Het was de hengst Halifax van het Kluizebos - tevens genomineerd voor de titel Paard van het Jaar - die de Belgische kleuren liet stralen op de Mechelse wereldbekerkwalificatie. De verwachtingen waren hoog gespannen bij de ruiters, maar de onverwachte wendingen wonnen met overmacht.

Leestijd : 3 min

François Mathy Jr. was de enige Belgische ruiter die in de buurt van de barrage kwam. Het was niet de intussen overbekende laatste oxer die hem parten speelde, maar een banale tijdsfout. Toch was de grote sportman die Mathy is - letterlijk en figuurlijk - tevreden met zijn negende plaats en met de prestatie van zijn Uno de la Roque (SF – Numero Uno x Kannan).

Afsluiter van een mooi jaar

De laatste barrage van het jaar voor de wereldbeker in onze achtertuin zorgt voor een unieke beleving. De spanning is er tastbaar tot het verste zitje op de tribune. De ontknoping – ten voordele van wie dan ook – zorgt voor een ontlading van geluk. Zo moet topsport zijn. Mocht de sfeer tijdens de wereldbekerkwalificatie in een bokaal te vangen zijn, dan zou ze met stip fungeren als de beste remedie tegen de post-Mechelen blues, welbekend bij ruiters en journalisten.

Iedereen in de Nekkerhal was er alweer klaar voor. Want 2017 – een bijzonder jaar voor de Belgische ruitersport – moest en zou eindigen met op zijn minst een Belgische ruiter in de Top 3.

Sidderbarrage

Al snel bleek dat het publiek het zonder Belg in de barrage zou moeten stellen. Ze waren met zeven, de strijders van de laatste rit. De Nederlander Leopold van Asten met VDL Groep Zidane (KWPN – Heartbreaker x Calando) had een balk. Idem dito voor Christian Ahlmann en zijn kanjer Taloubet Z (KWPN – Galoubet A x Polydor). Dan was er Cornet d’Amour (WESTF – Cornet Obolensky ex- Windows van ’t Costersveld x Damiani) met Daniël Deusser.

Beide combinaties zorgden ervoor dat het publiek zich schrap zette, want ze wonnen reeds eerder deze toprubriek in de Nekkerhal. Deusser bleef wel foutloos en klokte af op 40.51 sec. Roger-Yves Bost en Sangria du Coty (SF – Quaprice Bois Margot x Muguet du Manoir) kwamen ook foutloos rond, maar minder snel (42.17) dan Cornet en Deuser. ‘Bosty’ zien springen roept steeds weer de vraag op hoe het paard de klassiek geworden bewegingen van zijn ruiter in het zadel blijft verdragen.

Halifax van het Kluizebos (BWP – Heartbreaker x Fetiche du Pas) is een dijk van een hengst die een en al elasticiteit en vechtlust perst uit zijn sterke lijf. En Lorenzo de Luca blijft een ruiter die hem fijn afstemt. De combinatie bleef foutloos en was sneller dan Deusser/Cornet. Einde verhaal in 39.97 sec, goed voor een derde plaats.

De Zweed Henrik von Eckermann weet intussen ook wat winnen in Mechelen is. Met Mary Lou (WEST – Montendro x Portland L) sprong hij in 38.74 sec. naar de tweede plaats.

Het was Harrie Smolders met zijn Zinius (KWPN – Nabab de Rêve x Kannan), die de Mechelse wereldbekerkwalificatie won dit jaar. De ruiter van Axel Verlooy zette na een supersnelle barragerit (38.19 sec) een punt achter een schitterend 2017.

De tenoren van de Belgische topstallen Eurohorse en Stephex sluiten aldus met respectievelijk de eerste, de derde en de vierde plaatsen hun jaar voortreffelijk af.

Patricia Parrein – Borgenon

Lees ook in Paarden

Meer artikelen bekijken