Edito: Wil iedereen vanaf nu een logboek bijhouden?
Ingeweken plattelandsbewoners lijken alsmaar onverdraagzamer te worden. Voor de ene kraait een haan te luid, voor de andere loeien de koeien te vroeg.
Hoewel het zich in Frankrijk afspeelde, haalde de zaak-Maurice enkele jaren geleden ook bij ons de media. Op het eiland Île d’Oléron klaagde een gepensioneerd echtpaar over het lawaai van de haan, Maurice, van hun buren. De zaak kreeg veel media-aandacht en werd een symbooldossier voor de spanning tussen stedelingen die zich op het platteland vestigen en de traditionele manier van leven daar. Uiteindelijk oordeelde de rechter dat de haan mocht blijven kraaien. De zogenaamde ‘Wet-Maurice’ bepaalt bij onze zuiderburen dat dieren zoals hanen, koeien en ezels, die geluid produceren, als onderdeel van het Franse platteland worden beschouwd.
Ondanks deze uitspraak kon onlangs ook de Franse haan Ricco op weinig sympathie van de buren rekenen. Cruciale vraag in de rechtbank bleek daar: waar stopt en begint het platteland?
Wie de Nederlandse (landbouw)media volgt, kent inmiddels alweer een andere, maar gelijkaardige zaak. Deze keer maken koeien te veel herrie. In Meijerijstad speelt de vraag hoe vroeg de boerin haar koeien mag beginnen melken? 7 uur ’s morgens vindt de overheid een geschikt uur om met rumoerige activiteiten – zoals melken, voeder uit de silo’s halen… – te starten. De bedrijfsvergunning meldt immers nu al regels om ‘het geluid’ binnen de grenzen te houden tussen 19 uur en 7 uur. Er moet ook een logboek worden bijgehouden en er geldt een meldplicht voor de gras- en maïsoogsten…
Het zijn regeltjes die duidelijk vanop een bureau zijn opgesteld. Het boerenleven kun je immers moeilijk strak in dagen – laat staan in uren – gieten. De soms absurde kalenderlandbouw wees daar al herhaaldelijk op. Het voorstel om het verse kuilvoer voor na de ochtendmelkbeurt al een avondje voordien klaar te leggen, duidt zelfs op een totaal gebrek aan kennis. En zelfs al ligt de loonwerker vast op een bepaalde dag of uur, onverwachte wijzigingen – bijvoorbeeld van het weer – nopen in de praktijk tot vroeger starten, langer doorwerken of zelfs uitstel.
De vraag uit Frankrijk – waar stopt en begint het platteland? – speelt echter ook in de Nederlandse kwestie. Tegenstanders vinden nu eenmaal dat een groot landbouwbedrijf – in dit geval met 450 koeien – zelfs thuishoort op een industrieterrein.
Wat als we dat logboek ook eens aan de andere plattelandsbewoners zouden opleggen? Barbecue met vrienden gepland? Eerst melden aan de gemeente en maak er het best een middagmaal van, want vanaf 19 uur geen rumoer meer gewenst. Het gras maaien? Vergeet het niet te noteren in je logboek!
Absurd? Ja, ook voor de boer!
