Lengte en massale bespiering zetten de toon op varkensprijskamp in Weelde

Deze werden beoordeeld en geklasseerd door een driekoppige jury op basis van hun exterieur. Parallel met de officiële keuring werd er ook een scholenjury georganiseerd. Hierbij moesten de leerlingen van de landbouwschool van Geel de rangschikking van de beren zo goed mogelijk voorspellen. Winnaar, met de minst afwijkende rangschikking ten opzichte van de officiële jury, werd Laura Clijmans die studeert voor Master Landbouw aan de Thomas Moore Hogeschool campus Geel.

Tijdens de prijskamp en de aansluitende veiling kon dit schouwspel rekenen op een grote publieke belangstelling.

Prototype

In de eerste reeks met de oudste beren van de prijskamp was het de massaal bespierde beer Wallid van ’t Velpenhof van Bavo Vandebroeck, Kortenaken die imponeerde door zijn ontwikkeling. De jury gaf aan dat dit het prototype van een fokbeer was en dat met dergelijke volumineuze varkens zoals Wallid het hok snel ‘vol’ ligt. Op de tweede plaats kwam de iets rankere maar kurkdroge beer Woppe van ’t Molenheike van Jozef Van Dijck, Sint-Lenaarts.

Walton en Wasaki

In reeks twee was het opnieuw de stal van Bavo Vandebroeck die imponeerde met de broers Walton en Wasaki van ’t Velpenhof. Beide beren etaleerden een vlot en evenwichtig type gecombineerd met een goeie lengte. Uiteindelijk mocht Walton naar huis met goud en Wasaki met brons. Opnieuw was het Jozef Van Dijck die met Woods van ’t Molenheike aan de haal ging met de tweede plaats. Woods kon zich tussen de twee broers plaatsen door zijn droge bespiering. Hij moest het echter afleggen in ontwikkeling ten opzichte van de twee eerder genoemde broers.

Hevig karakter

In reeks drie was er opnieuw een hoofdrol weggelegd voor twee nestbroers, maar ditmaal van fokkers Huyghe-Maenhout uit Maldegem. Beiden waren aan elkaar gewaagd en blonken uit door hun lengte en ontwikkeling. Naarmate de reeks vorderde bleek Wobke van den Bosrand zich steeds beter te presenteren door zijn hevig karakter, een kenmerk dat vaak gepaard gaat met een goed libido, en stamina bij de nakomelingen. Wobke haalde het dan ook voor zijn broer Wulfgar van den Bosrand. Vermeldenswaardig in deze reeks was de derde plaats van de beer Worton van de Janshoek van fokker Jan Gorssen, Kaulille. Deze vlotte beer had een betere conformatie dan z’n voorgangers, maar op het moment van de prijskamp liet hij z’n rug wat gaan. Deze beer combineert een paar interessante en exclusieve bloedlijnen in de pedigree, waardoor hij naar huis terug mocht keren voor de fokkerij.

Topnummer

Reeks vier bracht met de erg ontwikkelde beer Wassim van Luk Vermeiren, Rijkevorsel een echt topnummer. Deze beer combineerde lengte aan een massale maar harmonieuze bespiering en dat bovendien met een correct en passend beenwerk. Het zijn immers sterke benen die de weelde kunnen dragen. Tweede in deze reeks werd de regelmatig en vlot bespierde beer Woden van de Janshoek.

Massale bespiering primeert

In reeks vijf kreeg de jury het behoorlijk moeilijk toen ze enerzijds ontwikkelde maar iets minder afgewerkte beren, en anderzijds evenwichtig en vlot bespierde, maar lichtere beren voorgeschoteld kreeg. Uiteindelijk trok de jury de lijn om ontwikkeling, met een massale bespiering te primeren ook in deze reeks door en kwam met de beer Warley terug uit bij een fokproduct van de stal van Luk Vermeiren, Rijkevorsel. Op twee kwam de elegante, en droger bespierde beer Watson van ’t Velpenhof van Bavo Vandebroeck, Kortenaken die een completere maar weliswaar lichtere indruk gaf. Op drie kwam dan terug een zware lange beer met Wulfgar van de Janshoek van Jan Gorssen. Deze had echter duidelijk minder schouder in vergelijking met z’n voorgangers.

Uniform hard groeien

In reeks zes kwamen vervolgens de jongste beren ten tonele. Hier was het opnieuw Luk Vermeiren die met twee volle broers (Warner en Warfield) een echt topnummer bracht. Samen met de afwezige, maar ingeschreven, broer hadden deze twee beren het bij de bedrijfsprestatietoets gepresteerd om maar liefst 119, 116 en 118 kg te wegen op een leeftijd van 170 dagen. Dit komt respectievelijk overeen met een niet gecorrigeerde levensgroei van respectievelijk 700, 682 en 694 gram per dag. Over uniform hard groeien gesproken! De aanwezige broers etaleerden bovendien een uitgesproken bespiering. Hierbij had Warner iets minder keel, maar bleek Warfield tijdens het verloop van de reeks iets sterker te zijn. Het goud werd uiteindelijk toegekend aan Warner en het zilver aan Warfield. Het had net zo goed andersom kunnen zijn.

Kampioenschap en Veiling

Het kampioenschap werd ingedeeld in twee leeftijdsgroepen. Enerzijds waren er de drie oudste reekswinnaars die het algemeen kampioenschap mochten beslechten, en anderzijds de drie jongste reekswinnaars die voor het kampioenschap jonge beren in aanmerking kwamen. Bij het kampioenschap van de oude beren was het duidelijk: Wallid van ’t Velpenhof van Bavo Vandebroeck die het kampioenslint mocht omgorden. Op de veiling was het KI Vansteenlandt, Krombeke die als laatste bieder deze beer mee mocht nemen naar de quarantaine.

Reservekampioen werd Wobke van den Bosrand van Luc Huyghe-Maenhout. Hier was het KI Verstraeten, Bazel die de beer kocht op de veiling. Bij het kampioenschap van de jonge beren was Luk Vermeiren vooraf al zeker van de overwinning. De drie deelnemende reekswinnaars waren immers allen afkomstig uit zijn stal. Het kampioenschap was hier duidelijk voor de beer Wassim die met zijn imposante ontwikkeling duidelijk imponeerde. Reservekampioen werd Warner. Beide beren mochten achteraf terug mee naar Rijkevorsel om straks de dienst uit te maken op het KI-centrum van de fokker.

Naast KI Vansteenlandt (4 beren) en KI Verstraeten (1 beer) hebben ook nog KI Bevel (1 beer) en KI Brosens (3 beren) zich bevoorraad op de veiling.

Jurgen Depuydt, VPF

Foto’s: Alfons Maes