Bluestem Farms: onproductief land omzetten in oeverbuffers

Op dit landbouwbedrijf werd onproductief gebied omgezet in warme seizoensgrassen en oeverbuffers om zangvogels aan te trekken. Andere conserveringspraktijken zijn onder meer grassen om erosie tegen te gaan en mestopslag om de lokale waterwegen te beschermen.

In de eerste plaats zijn Evan Miles, zijn vader, grootvader en oom landbouwers van het pure ras. Ze zijn gespecialiseerd in granen, maïs, tarwe en soja, maar telen ook enkele groenten zoals suikermaïs en erwten op 1.214 hectare. Hij heeft dus zijn handen vol.

“Het is lastig om tegelijkertijd je boerderij te runnen en goed te zorgen voor het milieu als ‘goede huisvaders’”, vertelt hij. Over de jaren heen werden dan ook verschillende strategieën hieromtrent geïmplementeerd. Het team plantte ook verschillende soorten aan om een rendabel landbouwbedrijf te blijven, maar ook de kwaliteit aan de rand en fauna rond de boerderij te behouden. “Ik ben er dan ook erg trots op dat ik een van de show case boerderijen heb in de provincie, als het om natuur- en faunabehoud gaat.”

Er gebeurde op hun gebied dan ook veel onderzoek door colleges en universiteiten, zoals die van Delaware en van Maryland. Het eerste wat hij kon tonen, waren de bufferstrips aan de kant van het bos, dat niet productief is en dus uit productie werd gehaald voor het behoud van wilde dieren en het vermijden van nutriënten- en gronduitspoeling.

Conservation Reserve Program

Het CRP of het Conservation Reserve Programma haalt het land uit het teeltprogramma voor een contract van 10 tot 15 jaar. Er zijn er zo 25 tot 26 miljoen in het land. In ruil voor een jaarlijkse betaling planten de landbouwers dan soorten die de gezondheid en de kwaliteit van het milieu moeten verbeteren. Het doel op lange termijn is het herstellen van waardevolle bodembedekking om de waterkwaliteit te helpen verbeteren, bodemerosie te voorkomen en het verlies van leefgebieden van wilde dieren te beperken. Op dit moment is het het grootste programma voor het behoud van privéland. Hoewel het doel nobel is, zijn er toch verschillende voorwaarden verbonden om in te stappen. Zo moet je bijvoorbeeld een geschiedenis hebben met teelten op het land dat meedoet, maar ook een bepaald inkomen nodig. “Nationaal gezien is er ook een limiet voor de oppervlakte, maar iedereen die wou meedoen zit er dit jaar wel in, tenzij dat het technisch niet mogelijk was.”

Het Conservation Reserve Enhancement Program (CREP) is dan weer een deel van het CRP-programma. Die zorgt ervoor dat het meest gevoelige land uit productie wordt genomen, zoals grond dat direct bij het water ligt. Grond dat minder dan 1.000 feet van water gelegen is, wordt beschouwd als erosiegevoelig en wordt eruit gehaald. Dat kan gaan om ‘wetwoods’ of ‘wetland’, zoals bij het River and Field Campus. Het landbouwbedrijf ligt dicht bij de Chester River, wat instroomt in de Chesapeake Bay. Hier werden riparische buffers of grasland aangelegd, managementpraktijken die er toegestaan zijn dus. De staat verplicht ook een no-nutriënt beleid, wat inhoudt dat bemesting verboden is. “Er geldt heel veel regulatie rond Chesapeake Bay, en dat maakt het moeilijk om de balans te vinden tussen aan de ene kant rendabel zijn, en aan de andere kant water- en habitatkwaliteit en faunabeheer.”

Boomkwartel-project

Een project dat gaande is op het bedrijf, maar ook andere bedrijven, is het Natural Lands Project. Dit draait rond de boomkwartel. Veldecoloog aan het Center for Environment & Society bij Washington College Daniel Small wist te vertellen dat de soort, waarop ook gejaagd werd, de focus is bij het verbeteren van de leefomgeving van wilde dieren op onproductieve landbouwgrond. De populatie van deze inheemse soort ging erg achteruit en daarom werkt hij samen met landbouwers om praktijken te implementeren die de boomkwartelpopulatie herstellen en erna houden. “Het is een paraplusoort, dus de behoudsmaatregelen zijn ook gunstig voor andere soorten, zoals verschillende bestuivers”, vertelt Small. “We moeten de landbouwers hier ook leren dat niet alleen het nestseizoen belangrijk is, maar dat de dieren habitat nodig hebben om in het winterseizoen te overleven, wat echter vaak gemaaid wordt na het nestseizoen.”

Het 93 hectare grote graslandgebied op het River and Field Campus bij de Chester rivier zit onder het CRP en CREP, en is de centrale hotspot voor boomkwartel op het domein. Er werden buffers aangelegd en verder zijn er verschillende onproductieve hoeken uit de productie gehaald. Op bepaalde plaatsen worden bomen geplant om bossen terug te verbinden. “Maar wat echt uniek is in de regio, is dat we 3 hectare van een 71 ha groot veld konden omzetten naar nestplaatsen voor de boomkwartel. Zo lijkt het terug op velden van 80 jaar geleden, toen er kleinere velden waren met wat habitat ertussen. Hierdoor merken we een enorme stijging in het aantal kwartels op dit deel van de boerderij”, vertelt Small enthousiast.

Helaas hebben de meeste andere boerderijen in de regio door veranderingen in de landbouwpraktijken geen kwartels rond de akkers. Small werkt ook in het Natural Lands Project, dat als doel heeft het landelijke landschap van de Eastern Shore natuur- en faunavriendelijker te maken en tegelijkertijd er de waterkwaliteit te verbeteren. Specifiek werkt hij met landbouwers die de kwartel terug willen op hun terrein. Hiervoor kregen ze financiering van de staat Maryland. “Hier proberen we samen te werken met landeigenaars die ook in een CREP of CRP-programma willen instappen. Wij zorgen dan bijvoorbeeld voor de zaden die nodig zijn bij aanplant van inheemse soorten. We betalen eenmalig 450 dollar per acre (=0,4 ha). En als de landbouwer in aanmerking komt, krijgt die ook nog geld vanuit de NRCS-programma’s.”

MV