Snoei van enkele populaire tuinplanten

Aan de hand van de snoeiwijze van een aantal van de populairste tuinplanten geven we graag een aantal tips over de snoei in de siertuin. Vooraf toch even duidelijk maken dat er voor iedere plant een optimale snoei is, maar vaak gebeurt snoeien volgens eigen smaak en in functie van de groeiplaats. Zo zullen planten in een voortuintje vaak anders gesnoeid worden dan wanneer diezelfde planten in een park of ruime tuin groeien. En ook dit nog: lang niet alle tuinplanten dienen jaarlijks te worden gesnoeid. Vaak volstaat een vormingssnoei bij jonge planten en een onderhoudssnoei, indien nodig, in de volgende jaren (verwijderen van oude, zieke of schurende takken) om de planten gezond te houden.

Lavendel

Volgens marktonderzoekers is lavendel met voorsprong de populairste plant van de afgelopen jaren. Jammer genoeg wordt deze plant vaak foutief of zelfs helemaal niet gesnoeid, waardoor ze reeds na enkele jaren uitgroeit tot een slordig struikje dat nog nauwelijks bloeit. Lavendel is eigenlijk een ministruikje dat moeilijk nieuwe scheuten vormt op oud hout. Om de vorming van lange verhoute stengels, die nog nauwelijks bloeien, te remmen, dient er jaarlijks gesnoeid te worden in het voorjaar, net voor het op gang komen van de groei (normaal rond half april). De struiken worden bolvormig gesnoeid, waarbij men ervoor zorgt te snoeien tot net boven het oude, kale hout, zodat de struik gemakkelijk weer kan uitlopen vanuit het nog niet verhoute deel. Wie niet houdt van de uitgebloeide bloeiaren van de lavendel kan deze net na de bloei wegsnoeien, snoei hierbij ook de groene takken met 1/3 terug. Het plantje zal nog voor de winter op- nieuw uitlopen, waardoor het als een mooi compact struikje de winter ingaat. In het voorjaar kan dan de definitieve snoei uitgevoerd worden.

Rozen

In de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw waren het vooral de moderne thee-hybriden en de polyantha's of trosrozen die populair waren en vaak in heuse rozenperken werden aangeplant in de tuin. Vandaag zijn vooral de oude, 1 maal bloeiende, rozenstruiken, met hun prachtig gevulde en heerlijk geurende bloemen en de Engelse rozen weer populair. Beide vragen een specifieke, jaarlijkse snoei om maximaal te bloeien.

Thee-hybriden en trosrozen worden op dezelfde manier gesnoeid. In het voorjaar, om invriezen van de gesnoeide struiken te vermijden, gebeurt rozensnoei het best niet voor maart en worden alle zieke en zwakke takken zo diep mogelijk weggesnoeid. Daarna worden alle overblijvende takken kort teruggesnoeid tot 3 à 4 knoppen boven het entpunt, waarbij er steeds getracht wordt om te snoeien net boven een naar buiten gerichte knop. De bovenste knop van de gesnoeide tak zal in het voorjaar uitgroeien tot een nieuwe bloeitak. Eventueel kunnen de rozen in het late najaar tot 1/3 van hun oorspronkelijke lengte teruggesnoeid worden, op die manier gaan ze netjes de winter in en is de kans op vorstschade beperkt.

Oude en Engelse rozen worden de eerste paar jaar na aanplant weinig gesnoeid, enkel de zieke en zwakke takken worden weggesnoeid. Als na enkele jaren de struiken voldoende ontwikkeld zijn, worden in het voorjaar een aantal oude takken kort boven de grond teruggesnoeid, om de vorming van nieuwe krachtige scheuten te bevorderen. De jonge, sterk groeiende takken uit het vorige groeiseizoen worden met 1/3 ingekort en alle zijtakken van de oudere takken worden ingekort tot 10 à 15 cm lengte.

Klimrozen hebben in de eerste paar jaar nood aan een goede vormingssnoei die erop gericht is om een aantal goede, sterke gesteltakken te vormen waarvan de zijtakken voor de jaarlijkse bloei zullen zorgen. Om rijk te bloeien moeten deze zijtakken ieder voorjaar tot op 3 à 4 ogen worden teruggesnoeid. Versleten gesteltakken worden tot tegen de grond weggesnoeid. Van de nieuwe scheuten die hieruit ontstaan, kan een nieuwe gesteltak worden gekweekt.

Hydrangea of hortensia

Deze rijk bloeiende sierstruik staat op nummer 3 in de top van de meest aangeplante tuinplanten van de afgelopen jaren. Veel deskundigheid is niet nodig om de plant correct te snoeien, wel is het belangrijk om te weten welke soort men voor zich heeft om op de juiste manier te kunnen snoeien.

Hydrangea paniculata en Hydrangea arborescens worden op dezelfde manier gesnoeid. Hydrangea paniculata of de pluimhortensia is te herkennen aan zijn grote piramidaal gevormde bloemen, Hydrangea arborescens, waarvan de meest geliefde variëteit de “Annabelle” is, staat vaak in grotere groepen samengeplant en is te herkennen aan zijn wit-groene, grote, bolvormige bloemen. Beide soorten bloeien op hout dat nog in hetzelfde groeijaar gevormd is en moeten in het vroege voorjaar, nog voor ze opnieuw uitlopen, helemaal teruggesnoeid worden tot op enkele ogen of tot zelfs net boven de grond. Diep terugsnoeien geeft minder takken, maar wel grotere bloemen.

Hydrangea macrophylla wordt meestal als solitaire struik aangeplant en heeft blauwe, roze, of witte bolvormige bloemen. Sommige variëteiten hebben platte, schermvormige bloemen, dit zijn de zogenaamde “Teller” soorten. Deze soort bloeit op hout dat gevormd werd in het voorafgaande groeiseizoen. Wanneer we hier te diep gaan snoeien, worden de bloembotten weggesnoeid en zal de bloei dat jaar achterwege blijven. Het volstaat om de uitgebloeide bloemen van het vorige jaar weg te knippen net boven de eronder staande knop. Om de struik jong en vitaal te houden, mogen jaarlijks enkele oude takken teruggesnoeid worden tot op 2 à 3 ogen. Op die manier ontstaan jonge, sterke scheuten die na 2 jaar voor nieuwe bloemen zorgen. Ook de eikenblad hortensia (Hydrangea quercifolia), te herkennen aan zijn op grote eikenbladeren lijkende bladeren en de berg hortensia (Hydrangea serrata), te herkennen aan zijn eerder gedrongen groeiwijze, mogen op dezelfde manier gesnoeid worden.

Volgende week bespreken we de snoeiwijze van nog enkele andere populaire tuinplanten.

GB