Henk Verhelst boert met veel arbeidsvreugde in Wallonië

Het golvend landschap is mooi, de haan kraait naar hartenlust, het buitenleven is er anders. Toch wordt er even hard gewerkt. Over de taalgrens boert Henk Verhelst met zijn grote liefde Liliane Verschuere vleesvee en aardbeien. “Ik kende hier niemand en ik verstond de taal niet. Maar ik werd vlug aanvaard en hier wil ik oud worden. De boerenstiel blijft leuk, maar er is niks meer te verdienen.” Dat doet heel veel pijn. Ondanks de taalgrens is er ook op dat vlak geen verschil tussen de beide landsdelen.

Henk Verhelst (61) groeide op in Deerlijk, in Zuid West-Vlaanderen. Samen met zijn broer en zus. Op het ouderlijk bedrijf stond een ast en werd cichorei verwerkt. “Heel zwaar werk. We weten goed wat hard werken is.” Tot de gemeente Deerlijk besliste om de grond te onteigenen en die bouwrijp te maken voor een industriezone. Vader en moeder Verhelst kochten dan maar een landbouwbedrijf in Sint-Denijs, even verderop. Daar werkt de broer van Henk. Ook hij volgde de landbouwschool en had de laatste jaren op het ouderlijk bedrijf al wat...

Dit artikel is alleen voor abonnees