Edito: regeerakkoord vooral een Belgisch compromis
Het nieuwe regeerakkoord is wat landbouw betreft vooral onduidelijk. Zinnen lijken zo ontworpen om ver uiteenlopende doelgroepen te bedienen. Hopelijk overwint uiteindelijk de realiteitszin
van de ideologie.
Na bijna 500 dagen heeft België weer een federale regering. Het is een bonte verzameling van liberalen, socialisten, sociaaldemocraten, groenen en christendemocraten. Het valt af te wachten of een dergelijke ratjetoe van politieke overtuigingen een stabiele regering met eenduidig beleid oplevert. Er is in elk geval een regering met volle bevoegdheid en een democratisch fundament, en wellicht laten de enorme uitdagingen die de coronacrisis met zich meebrengt partijen van diverse pluimage beter samenwerken dan ooit.
De poppetjes baren de landbouw misschien niet direct zorgen. De premier was een liberaal en is weer een liberaal Alleen is Alexander De Croo een Vlaming en lijkt hij boergezind bovendien. De federale ministerpost landbouw – relatief beperkt in slagkracht - blijft bij de Franstalige liberale partij MR. Het uitrollen van de ‘Green Deal’ komt bij Ecolo, het Waalse Groen. Dat is een risico maar is ook weinig verrassend en er lijken voldoende andere krachten binnen de regering te zijn die de groene golf wat af kunnen remmen. De PS bijvoorbeeld zal bij uitstek willen bewaken dat de rekening van de groene ambities niet oploopt. De liberalen zijn ideologisch wars van te veel overheidsingrijpen en CD&V profileert zich graag als nuchtere plattelandspartij.
Het regeerakkoord blinkt wat de landbouw betreft uit in vaagheid. Veel zinnen lijken zo ontworpen dat elke doelgroep erin kan lezen wat ze goed uitkomt. Dat zal geen toeval zijn maar een teken dat de partijen het over veel zaken nog niet helemaal eens zijn. Dat is niet erg, maar het betekent wel dat we als landbouw nog niet goed weten waar we aan toe zijn.
Opvallend is dat de regering in wil zetten op de bescherming van landbouwprijzen. Mooie woorden maar in dit dossier lijkt de speelruimte eerder beperkt, want er gelden strenge Europese kaders. Tegelijk ligt een nieuw Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) op de tekentafel, wat herijking van die kaders mogelijk maakt. De nieuwe regering zegt toe te willen werken naar een landbouw waarin chemische gewasbescherming steeds minder worden gebruikt. Daarbij belooft ze de materie te bezien “met bijzondere aandacht voor de Belgische bedrijven zodat deze niet in een concurrentieel nadelige positie worden gebracht.”
Inzake plantenveredeling en genetisch gemodificeerde gewassen (GGO’s) belooft de federale regering zich voor haar posities ter zake te baseren op alle wetenschappelijke inzichten. Je zou denken dat dit sowieso gebeurt. In de nadruk hierop lezen sommigen een meer open houding, maar de ‘groene’ beweging claimt evenzogoed de wetenschap aan haar zijde te hebben. Uiteindelijk blijkt maar weer: ‘The proof of the pudding is in the eating’.
