De tweede vernieuwing volgde in 2015, het jaar waarin het IARC (Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek) en het ECHA (Europees Agentschap voor chemische stoffen) zijn publicaties over glyfosaat kenbaar maakten. De tweede administratieve verlenging eindigde uiteindelijk vorig jaar, 15 december.
Maar ondertussen zag de Europese commissie toch graten in glyfosaat en legde die drie beperkingen op. Allereerst werden tallowamines in formuleringen verboden. Verder vroeg de commissie bijzondere aandacht aan de risico’s die voortvloeien uit het gebruik in gebieden die door het brede publiek of door kwetsbare groepen worden gebruikt. Dit werd geëvalueerd door het Erkenningscomité in België, maar die vond extra maatregelen niet nodig. Ten slotte vroeg de commissie ook voor bijzondere aandacht voor toepassingen om de oogst te vergemakkelijken: glyfosaat als droogmiddel dus. In België werd dat echter nooit toegelaten omdat dit niet in overeenstemming is met onze goede landbouwpraktijken.
15 december 2017 werd de erkenning van glyfosaat alsnog vernieuwd voor vijf jaar. Er werd wel aandacht gevraagd voor de bescherming van het grondwater, de blootstelling van de (niet-)professionele gebruiker, het gebruik voor de oogst, de effecten op wilde planten en gewervelde wilde dieren en de effecten op biodiversiteit.
Op Belgisch niveau is het gebruik door liefhebbers verboden door de gewesten.
