“Trots dat we varkensvlees terug

op de menukaart kregen”

Vandaag zou men spreken over een eigen verdienmodel. Twaalf jaar geleden was het gewoon het gezonde verstand, de doordachte aanpak en visie en de complementariteit van Kristof en Angelique die hebben geleid naar een succesvol eigen product.

Vier pijlers vormen de basis

In 2010 startten Kristof en Angelique met hun eigen vleesmerk ‘Brasvar’. Dat idee kwam niet zomaar, er ging een lang denk- en informatieproces aan vooraf. “We wilden niet meer afhankelijk zijn van het buitenland, van de buitenlandse markt, en van wat daar gebeurt”, legt Kristof uit. “Gebeurtenissen elders in de wereld, waar we geen vat op hebben, beïnvloeden immers onze interne marktprijzen. Dit geeft geen stabiliteit in je bedrijfsvoering. Wij wilden mikken op de binnenlandse markt. We wilden de prijszetting van ons product zelf in de hand hebben door zelf voor de afzet van ons product te zorgen. Heel belangrijk daarbij zijn smaak en kwaliteit. We wilden varkensvlees produceren waar de consument een culinair genot aan beleeft. De vlees/vetverhouding moet dus goed zitten. Tot slot moet ook elk onderdeel zo goed mogelijk vermarkt kunnen worden.”

Kristof en Angelique kozen ervoor om een product te maken dat voldeed aan de wens van de klant, de slager en chefkok, alsook van de consument, en dit ten koste van het eigen rendement. Angelique: “Het was dus belangrijk om een goede afzetmarkt te creëren. We werken samen met een tiental grossiers. Zij brengen het vlees tot bij de klanten.”

Brasvar straalt authenticiteit uit

De naam Brasvar bedacht het inventieve koppel niet alleen. “We hebben hiervoor toch een marketingbureau ingeschakeld. Zij konden out of the box nadenken over een passende naam”, legt Kristof uit. “We vinden Brasvar nog steeds een ideale naam voor ons eindproduct. We hebben ook een mooi herkenbaar logo. ‘Bras’ is een oude Vlaamse benaming voor natte voeding zoals we vandaag nog steeds doen. Het staat tevens voor de authenticiteit van de vroegere kweek van varkens. (n.v.d.r. brassen staat in de Van Dale omschreven als ‘overmatig lekker eten en drinken’). En ‘var’ is natuurlijk een evidente verwijzing naar onze varkens. We produceren immers varkensvlees.”

Brijvoeder

In 1995 namen Kristof en Angelique het varkensbedrijf van de ouders van Kristof in Vosselare (Nevele) over. Het was toen een gesloten bedrijf van 370 zeugen met afmest. Kristof en Angelique kregen intussen 3 kinderen: Henri (26), Louis (25) en Elise (23).

“Bij de uitbreiding naar 700 zeugen met afmest in 2005, hebben we het bedrijf volledig omgebouwd naar brijvoeding. Daarnaast hebben we immers ook nog zo’n 100 ha akkerbouw, waar we voornamelijk maïs en aardappelen op telen, de rest is grasland.”

Alle zeugen en een deel van de vleesvarkens worden gehuisvest op de thuislocatie. Hier wordt een strikt 2-sitesysteem nagestreefd. De zeugen zijn volledig gescheiden van de biggen- en vleesvarkensafdelingen. De andere afmeststallen liggen in een perimeter van 20 km rondom het bedrijf.

Bij de uitbreiding in 2005 werd het bedrijf volledig ontruimd, grondig gereinigd en ontsmet en pas na voldoende leegstand herbevolkt met zeugen van de hoogste gezondheid. In de voormalige koeienstal kwam een gloednieuwe brijvoerinstallatie. “We kozen voor brijvoedering omwille van sanitaire redenen”, vertelt Kristof. “Zo vertrekt het voer vanop 1 plaats. Door de akkerbouwtak beschikken we over eigen CCM (corn cob mix). Dat is een gekend en gezond product voor varkens. Een goede verteerbaarheid is een erg belangrijke eigenschap. Dat aspect verbetert door malen, pletten of inweken. Bij CCM zijn 2 van de 3 – malen en inweken – vervuld. Een betere opname van de nutriënten zorgt bovendien voor minder nutriënten in de mest. Brijvoeder vergt dan wel een grote installatie en opslag, maar het voederen zelf is uiteindelijk goedkoper.

We kozen voor lokale nevenstromen uit de humane voeding. Naast onze CCM gebruiken we halfvolle melk, aardappelstoommoes, graanspoeling, broodmelange, Soyfeed en Amydin (tarwezetmeel). Deze producten zijn stabiel en kwaliteitsvol. Ze zijn ook heel het jaar door leverbaar, waardoor we onze rantsoenen niet steeds moeten herformuleren.”

Genetica aangepast aan Brasvar

Omdat de kwaliteit van het Brasvar-vlees toch wel onderscheidend moest zijn, werd geopteerd om de kruising Danbred-zeugen met Piétrain aan te passen naar Danbred x Duroc. “We doen eigen aanfok van onze Danbred-zeugen. Op die manier kunnen we eigen aandachtspunten in de zeugenlijn leggen. We hebben veel aandacht voor de conformatie van de zeugen. We kopen Duroc-sperma aan. Via de vaderlijn bepalen we de karkas- en vleeskwaliteit. De beer moet een goede voederconversie hebben en zorgen voor voldoende intramusculair vet, dat zorgt voor de smaak van ons Brasvar-vlees. Ons doel is immers smaakvol, mals én sappig varkensvlees.”

Om tot dit evenwicht te komen werd een weg van zoeken en proeven afgelegd. “In samenwerking met de kernvoederleveranciers en testen in het ILVO hebben we gezocht naar de ideale nutritionele toevoegingen om de juiste eigenschappen inzake kleur, dripverlies en bewaring, te bereiken.”

Varkensvlees op de menukaart

Kristof en Angelique vinden het belangrijk om ook na 12 jaar Brasvar vast te houden aan de basis. Voor een eigen merk is echter nog meer nodig. “Je moet een goede feeling en kennis hebben van marketing en verkoop, en daar moet je voortdurend aan werken. Een goed buikgevoel helpt natuurlijk ook. Dat is volledig de verdienste van Angelique”, benadrukt Kristof. “maar Louis onderhoudt ook goed de contacten met de jongere slagers en dat is ook heel belangrijk.” Het tweetal vormt, samen met Louis, duidelijk een goed en complementair team.

“We ervaren – al van bij de start van dit verhaal – ook fijne reacties bij onze collega-varkenshouders. “We mogen met fierheid zeggen dat we varkensvlees terug op de menukaart hebben gekregen. Dat trekt toch de hele sector ‘naar boven’. Onze afnemers – slagers en horeca – zijn trots dat zij dit exclusieve product kunnen aanbieden. Zij laten dat ook zien in hun toonbank. Die lokale aanpak was van bij de start een van onze basispijlers.”

Sinds 2015 werd ook een charcuterielijn van Brasvar opgestart met gekookte, gebakken en gedroogde vleeswaren. “Er was vraag naar bij onze afnemers én op die manier konden we meerdere delen van het slachtvarken valoriseren. Het grootste nadeel dat we ondervinden zijn de vele laadmomenten. Onze afnemers willen immers nonstop tot driemaal per week vers vlees aangeleverd krijgen… en vanuit diverse slachthuizen. Dit maakt het soms vrij complex.”

Focus op varkensproductie

Het Brasvar-verhaal is een succes. “Ondanks deze belangrijke tweede bedrijfstak blijf ik 100% een landbouwer in hart en nieren”, omschrijft Kristof zichzelf. “De verkoop en marketing zijn er gewoon extra bij gekomen op ons bedrijf. We moeten elke week voldoende slachtvarkens afleveren bij onze klanten. Dat lukt enkel door een aanhoudende focus op onze basistak, de varkensproductie, die we volledig in eigen beheer hebben. Zonder een constante kwaliteit, week na week, zou er al lang geen Brasvar meer zijn.

Zo’n 90% van onze varkensproductie gaat naar Brasvar-afnemers. Er blijft een mooie vraag naar ons product zonder dat we daar te veel extra inspanningen voor moeten doen. Een externe verkoper inzetten, is voorlopig nog niet aan de orde. We kunnen ons eigen buikgevoel moeilijk overdragen. We willen onze bestaande klanten van het eerste uur ook blijven beleveren met dezelfde aandacht en service die we altijd hebben nagestreefd. We zien nu een jaarlijkse organische groei van zo’n 10%, voornamelijk door mond-tot-mondreclame. Dat is prima voor ons.”

Nieuwe generatie paraat

Voor Kristof en Angelique is het dan ook prettig dat hun zoon Louis al van jongs af interesse toont in de diverse bedrijfsactiviteiten die gaandeweg werden uitgebouwd. Tijdens zijn humaniorastudies – op zijn 16de – besliste hij om over te schakelen van een handels/economische richting naar een slagerijopleiding in Ter Groener Poorte in Brugge. Hij proefde toen duidelijk de sfeer ten huize Verschelde. Er werd immers veel gepraat over vlees en vleeskwaliteit. Met die opleiding dook hij pas echt in de materie. Hij had duidelijk de ‘microbe’ van het vlees te pakken, want hij volgde aansluitend nog een 7de specialisatiejaar Technologie vleeswaren en productontwikkeling. Louis voegde er bovendien nog een opleiding bedrijfsmanagement aan de HoGent aan toe. “Allemaal opleidingen die passen in het plaatje van Verbivar en Brasvar”, zegt Kristof trots, ”en de stiel leerde hij gaandeweg van ons. Om ook in regel te zijn als landbouwer volgde hij ook nog de starterscursus.”

Louis – de vierde generatie - is intussen ook al gedeeltelijk aandeelhouder binnen het familiebedrijf. “Ik ben fier en dankbaar voor het bedrijf dat mijn ouders en grootouders hebben uitgebouwd”, vult Louis nog aan. ”Ik ben heel gemotiveerd om hun levenswerk verder te zetten. Gelukkig zijn mijn ouders nog jong en actief, zodat ik de kans krijg om er geleidelijk verder in te groeien.”

Anne Vandenbosch