Twee jaar geleden droomden we van een heropleving van onze economie. Intussen zitten we volop met de vrees voor een recessie. De oorlog in Oekraïne zorgt voor een verstoring van het energielandschap, en we zitten met een supply-demand driven shock, wat zorgt voor een historisch hoge inflatie.” Inzake toekomstscenario’s is het volgens Thys nog afwachten. “Wat als de Russen de gaskraan effectief dichtdraaien? Gaan we er in Europa in slagen om hiervoor een oplossing te vinden? Als het lukt om het energietekort op te vangen, zal de recessie wellicht mild zijn. Dan spreken we in 2023 van een kleine correctie, en van een economisch herstel in 2024-2025. Lukt dit niet... dan worden we geconfronteerd met een heel erge recessie. We schatten voor ons deel van Europa een negatieve groei met 2,5%, voor Centraal-Europa minstens met 5%. Ook in de jaren nadien volgt dan slechts een traag herstel.”
Volgens Thys is het enige wapen in de toolkit van de centrale banken de rente. Deze zal met andere woorden stijgen. Anders uitgedrukt... geld zal duurder worden.
“In een democratisch staat wordt wel eens gesteld dat men voor stabiliteit moet waken over 4 thema’s: burgers moeten een inkomen vergaren (meestal door arbeid), er mogen geen problemen zijn met voedselvoorziening, er moet toegang tot betaalbare energie zijn en burgers moeten kunnen gebruikmaken van een stabiel en betaalbaar financieel systeem. Het eerste en laatste staan vandaag niet ter discussie. Energie daarentegen volop wel, maar ook de voedselketen.” Samen met de stikstofcrisis baart dit Johan Thys toch wel zorgen.
