Els Bonnaerens

verkozen tot

‘Beste trotteur 2025’

Dit jaar was deze eer voor Els Bonnaerens, die vooral klasse vertoonde bij het presenteren van nummer 74, Gitte van ’t Roetaert. Haar fiere houding, homogene beenbeweging met het paard, ideale afstand tussen trotteur en paard en vooral blijvend oogcontact met het paard, toonden een aangeboren gave die niet iedereen gegund is. We gingen Els een bezoek brengen bij haar thuis in Bazel, waar ze woont met haar echtgenoot Kevin Kools en hun dochters Joanna en Julia.

Op stap met Louis Van de Vijver

Els studeerde af als master Agro- en biotechnologie en werkt nu bij paardenvoeders Pavo als verantwoordelijke voor België en het Groothertogdom Luxemburg. Els is in de trekpaardenwereld gerold door in haar jeugdjaren mee te trekken met Louis Van de Vijver, die bij haar in de buurt woonde, naar jaarmarkten en later naar allerlei evenementen waar Louis als een van de eerste meedong aan ingespannen shows. Daar was vooral zijn befaamde piramide, opgebouwd uit 4 paarden en dus 4 etages hoog, een unicum. Bij Louis heeft ze naar believen paarden getoiletteerd en afgedraafd tijdens de talrijke jaarmarkten.

Kennismaking met prijskampen

Met de jaren en door een samenloop van omstandigheden maakte ze kennis met Kevin, die via grootvader Henri Maes als zeer jonge gast een befaamde ganzenrijder was en nog altijd is in Hoevenen. Ganzenrijden gebeurt telkens een maand rond Pasen en is in deze streek tot over de grens in Zeeland een belevenis. Via Henri Maes, die ook grootvader is van Gert Adriaensens, en via Ann Adriaensens, de echtgenote van Koen De Brabander, kwamen Els en Kevin steeds meer in de wereld van het prijskampgebeuren, waar ze nu vooral met Gitte van ’t Roetaert meestrijden voor de betere plaatsen.

Andere visie op het trekpaard

Maar het belangrijkste voor Els blijft de recreatie rond en met het Belgisch trekpaard. Bijna elk weekend is het aangespannen rijden met vrienden en familie en zijn er ploegwedstrijden, boomslepen en allerlei nevenactiviteiten. Els en Kevin bekijken het trekpaard vanuit een andere visie. Heel belangrijk voor hen is een gewillig, braaf karakter en gezonde, harde, propere benen. Ze blijven wel hun paarden inschrijven in het stamboek, maar kunnen zich moeilijk aarden in het echte rasstandaard prijskamptype van het Belgisch trekpaard.

Bij het verlaten van de woonst toonden ze heel fier hun paarden, waaronder de lieveling van Els, de zeer brave bruine hengst Emiel van ’t Elshof. Emiel is enkel medisch goedgekeurd en zorgt zo foutloos voor hun fokkerij. De veulens van Emiel worden ingeschreven bij het stamboek op basis van het DNA van veulen en ouders.

Trekpaard is deel van het gezin

Wat ons opviel is dat vooral Kevin zeer fier is op de titel die zijn vrouw in de wacht sleepte. Voor Els, die zich misschien een beetje minder thuisvoelt in het prijskampgebeuren, is het trekpaard als metgezel een deel van het gezin. Ze is er graag mee bezig en won er op plaatselijke evenementen menig keer de prijs mee voor best getoiletteerde paard.

Titel opgedragen aan Kevin

Bij ons afscheid wou Els nog deze boodschap meegeven: “Persoonlijk is een prijskamp echt niet mijn habitat. Ik denk dat iedereen dit weet. Wel koos ik met heel mijn hart voor Kevin. Voor hem zijn prijskampen een nostalgie en passie. En dus horen prijskampen erbij en als we iets doen, willen we het wel goed doen, met als prioriteit het welzijn van onze paarden. Kevin is niet de grootste paardenpoetser en lopen is ook niet handig, dus dat neem ik voor mijn rekening. Laatst stonden we met Gitte op de Nationale prijskamp. Dankzij hulp van heel wat mensen konden Gitte en ik tonen wat we kunnen. Gitte werd beloond met een derde plaats en ik kreeg de titel ‘beste afdraver’. Die titel draag ik graag op aan Kevin, die het liever zelf zou kunnen. Maar we zijn een team, dus we doen dit samen.

Beste Els en Kevin, dank voor de goede ontvangst en hopelijk wordt er naar jullie mening geluisterd en gehandeld.

Ides Versyck