Noviteiten inzake akkerbouwtechniek getoond op Agritechnica

We schreven het reeds eerder na een bezoek aan Agritechnica: fabrikanten verruimen steeds hun aanbod én machines worden groter, slimmer, performanter. Tot deze conclusies komen we ook dit jaar.

Talrijke nieuwe precisiezaaimachines

Ons viel het op hoeveel nieuwe precisiezaaimachines er werden getoond. Bij ons zijn deze doorgaans gekend als ‘maïsplanters’, maar ze kunnen mits wat aanpassingen vlot nog andere gewassen zaaien. Bednar is zo’n voorbeeld van een fabrikant die een verruiming van zijn aanbod liet zien met de presentatie van een nieuwe precisieplanter. Toen we meer uitleg vroegen, kregen we als antwoord meermaals: “top secret”. Uit het infobord naast de machine leidden we af dat de machine Ultra UN 6000 heet, een werkbreedte heeft van 6 m en 8 tot 15 zaai-elementen kan dragen. Daarmee is er een tussenrijafstand van 35 tot 75 cm en kan de machine dus meerdere gewassen zaaien. We zagen ook nog een mogelijkheid om meststoffen mee toe te dienen en op het zaai-element stond genoteerd dat er hiervoor een octrooi in aanvraag is.

Lemken gaf meer duiding bij de nieuwe precisieplanter die ze lieten zien, de Faya. Zij hadden in hun aanbod al de Azurit-precisieplanter, die volgens het DeltaRow-principe werkt: 2 zaairijen kort naast elkaar in een driehoeksverband. De nieuwe Faya werkt volgens het ‘klassieke’ zaaiprincipe en kan hierdoor meer gewassen zaaien, denk naast maïs dan ook aan suikerbieten, soja, zonnebloemen, koolzaad, sorghum. Voor deze machine maakt Lemken gebruik van zaaitechniek die het verkreeg door de overname van het Zuid-Afrikaanse Equalizer in 2023.

De Faya werkt met een overdruksysteem voor het zaadtransport. Het voordeel hiervan is dat dit het zaadje begeleidt tot in de zaaivoor, waar een wieltje het opvangt en aandrukt. Daardoor kunnen hoge rijsnelheden gehaald worden.

Volgende generatie

Väderstad laat zich al zo’n 15 jaar opmerken door de hoge zaaisnelheden die met de Tempo-precisiezaaier gehaald kunnen worden. Voor deze machine toonde de Zweedse fabrikant nu een volgende geratie van zaai-elementen. Ze geven zelf aan dat het niet gaat om een kleine vernieuwing, maar over een compleet nieuwe ontwikkeling, om de volgende stap te zetten in precisie, gebruiksvriendelijkheid en prestaties.

Een nieuwe mogelijkheid is dat de zaaidiepte gestuurd kan worden via een vooraf opgestelde taakkaart. Daarnaast zijn er nieuwe zaadtanken en elektronische componenten gebruikt. Ook is het zaai-element zo ontworpen dat onderdelen gemakkelijker gewisseld kunnen worden als er een ander gewas wordt gezaaid. De machine is hierdoor gebruikersvriendelijker geworden, maar ook door het feit dat er meer vanuit de boordcomputer in de tractorcabine ingesteld kan worden.

Waar sommigen al jaren vertrouwd zijn met precisieplanters, zijn er anderen die hun eerste stappen binnen dit domein zetten. Dat klopt echter niet helemaal voor Pöttinger, die op Agritechnica met de Puro H3000 een nieuwe precisiezaaimachine liet zien. Toegang tot deze zaaitechnologie verkregen ze door de overname van het Italiaanse Matermacc , die al jarenlang ervaring hebben met zaaitechniek, zo’n 3 jaar geleden. De DualDisc-scharen die Pöttinger gebruikt, kunnen meerder gewassen aan en zorgen zo voor een veelzijdige precisiezaaimachine. De Puro werd in Hannover voorgesteld met 6 zaai-elementen bij een tussenrijafstand van 75 cm. Daarmee is de werkbreedte 4,50 m bij een trans-portbreedte van 3 m.

Wie het breder en wat eenvoudiger zoekt, vindt misschien zijn gading bij Zocon. Ook dit is een voorbeeld van hoe assortimenten verbreden, letterlijk en figuurlijk. Zocon ontwikkelde een ‘zaaiboom’ met ketsplaten, die in de front- of achterhef kan en die zo in combinatie met bijvoorbeeld een schijveneg ingezet kan worden. Het doel is vooral om zaden tussen gewassen te verdelen of om groenbemesters te zaaien. Werkbreedtes gaan van 3 tot 12 m.

Elektrische aandrijving

Aardappelen worden vooralsnog niet gezaaid, maar gepoot. Hier viel ons de nieuwe plantcombinatie van Ropa op, de Leguan. Dat was weer een voorbeeld van hoe fabrikanten hun aanbod verruimen. Na bietenrooiers en -reinigers stapte Ropa in de markt van getrokken aardappelrooiers door de overname van Wühlmaus (WM Kartoffeltechnik) in 2012. Het was dus niet onlogisch dat we daar nu ook aardappelplanters zien verschijnen, nadat ze eerder al loofklappers ontwikkelden.

De Leguan doet denken aan een compact opgebouwde pootcombinatie zoals we die nog al wel tegenkomen. Deze kenmerkt zich echter door een bandenpacker vooraan. Deze wordt gevolgd door een frees (ingekocht bij Alpego) waarboven de bunker voor het pootgoed is gebouwd. Zo zit het ‘grote’ gewicht van de plantcombinatie kort op de tractor. Daarna volgen de pootelementen en de rugvormers. De pootelementen zijn ‘omgekeerd’ opgebouwd ten opzichte van de klassieke pootmachines die wij doorgaans kennen.

Opmerkelijk is dat de pootbanden niet door hydromotoren worden aangedreven, maar door elektromotoren. Volgens Ropa fluctueren deze niet in toerental, waardoor de pootafstand nauwkeuriger en regelmatiger is. Elektromotoren zijn wel duurder. Komend jaar doet Ropa nog testen in het veld om naar schatting in 2027 de Leguan commercialiseerbaar te maken.

Blijven we even bij de aardappeltechniek, dan vernoemen we de nieuwe ruggenfrees van Grimme, die een zilveren medaille ontving omwille van het Go Clean-principe. De rugvormers en een stuk van de afscherming van de freesas klappen omhoog. Zo bieden ze een goede toegang om de machine op een veilige en ergonomische manier te reinigen.

Bemesting

Na zaai- en poottechniek kwamen we bij de kunstmeststrooiers terecht. Daar komen Sky (voorheen Sulky) en Amazone met een gelijkaardige techniek om de machine af te stellen. Met een smartphone wordt een foto van de kunstmest genomen. Daarna herkent een app van de voornoemde machinefabrikant de eigenschappen van de kunstmestsoort, om er vervolgens de strooier op af te regelen.

Sky heeft een klein rooster ontwikkeld om de kunstmest op te leggen, alvorens een foto genomen wordt. Amazone werkt met een klein kaderframe om over de kunstmest te leggen. Beide technieken helpen om de kunstmest beter via beelden te analyseren.

Resem nieuwe veldspuiten

Wie op zoek is naar een nieuwe veldspuit, vond op Agritechnica zeker zijn gading. Op het vlak van zelfrijders die geschikt zijn voor onze contreien, zijn de nieuwste modellen van Agrifac en Hardi misschien wel het meest opgevallen op de beursvloer in Hannover. Voor Hardi is het een bijzondere stap om modellen met een vooraan geplaatste cabine te ontwerpen. Eerder deden ze dat altijd met een centraal geplaatste cabine op het frame, met uitzondering van de Rubicon, maar die wordt alleen in Australië vermarkt.

Arex heet de nieuwe zelfrijdende spuit van Hardi. Net als zovele spuiten heeft die de Claas X11-cabine. Een Cummins-motor levert 310 pk vermogen. Tankinhouden gaan tot 6.000 l. Alles staat gemonteerd op het Active Ride-onderstel, dat een variabele bodemvrijheid en variabele spoorbreedte biedt. In heuvelachtige gebieden kunnen verschillen tot 50 cm opgevangen worden om de spuitboom vlak te houden. Deze zijn leverbaar van 24 tot 45 m.

Variabele spoorbreedte en bodemvrijheid vinden we net als de Claas X11-cabine ook terug bij de nieuwste generatie zelfrijdende spuiten van Agrifac. Deze heten Vanguard en volgen de Condor-serie op.

En verder

Natuurlijk geeft dit artikel geen volledige overzicht van alle nieuwigheden op de beursvloer van Agritechnica voor de akkerbouwer. Die tentoonstellingsoppervlakte is immers 36 ha groot. We lichten er hier enkele ‘hoogtepunten’ uit die ons opvielen en die op Belgische akkers aan het werk kunnen in de toekomst.

Zoals we in het begin aanhaalden, is het duidelijk dat fabrikanten steeds hun aanbod verruimen en vernieuwen. Het aspect bodembewerking behandelden we nu niet in dit artikel. Ook daar is het echter duidelijk dat Agritechnica een compleet overzicht bood van wat de mogelijkheden zijn. Bekende ploegfabrikanten lieten een uitbreiding van hun gamma zien richting directzaaimachines. Wat graanzaaimachines betreft, viel het ons op hoeveel fabrikanten inzetten op machines met meerdere zaadtanken en elementen om op verschillende diepte of verschillende gewassen te zaaien.

Wie het graag groot heeft, vond bij Nexat zijn gading. Deze fabrikant van een soort portaaltrekker toonde nu mogelijkheden met zaaimachines tot 28 m breed. Zo werken ze samen met het Canadese K-Hart voor directzaaimachines en met het Braziliaanse Baldan voor precisiezaaimachines. Het was een indrukwekkende machine, net zoals de beurs Agritechnica zelf.

Tim Decoster