op zijn erf, gelegen in de Abdijdreef te Doornzele, een deelgemeente van Evergem. Vanop het romantische dorpsplein
draaiden we een zijweg in die leidt naar een vroeger kloostergebouw en abdij die nu dienstdoet als school voor lager onderwijs en opvang plus begeleiding voor probleemjongeren.
De start met trekpaarden
In die tijdspanne hadden de eerste ingeschreven trekpaarden stilletjes hun intrede gedaan. André, de broer van Roland, was mechanieker in de streek van Maldegem, waar hij ook woont. Beide broers waren van thuis uit gebeten door de trekpaardenmicrobe: vader Vanheule was landbouwer en was via zijn vader buurman van stal ‘van Luchteren’ in Drongen. Als jonge man heeft vader Vanheule 7 jaar te voet de hengstentoer gedaan met hengsten van de vroegere hengstenboer Dossche te Drongen. Eenmaal getrouwd heeft hij zich gevestigd te Drongen en een gezin gesticht met 9 kinderen, waar Andre (°1950) en Roland (°1954) deel van uitmaakten.
Er werden meestal paarden aangekocht, opgeleerd en weer verkocht. Zo zijn de gebroeders altijd met paardenbloed blijven rondlopen, totdat ze in 1993 2 trekpaardveulens kochten op de beruchte jaarmarkt te Sint-Lievens-Houtem. Deze 2 veulens werden ingespannen en later (1995) volleerd verkocht, om plaats te maken voor hun eerste keuringswaardig veulen, Laura van ’t langhof (v. Star van ’t Bloemenhof). Daarmee behaalden ze eerst in Evergem en later provinciale en nationale prijzen, met als hoogtepunt een eerste plaats op de Nationale prijskamp te Gent, merries 11 jaar. Laura gaf 10 veulens, mooi evenredig verdeeld hengsten en merries, die allemaal verkocht werden.
Start van huidige fokkerij
Belangrijk voor stal van de Kloosterdreef was de aankoop in 1997 van Barones van Niesenhof (halfzus van Jim van Niesenhof), die de stammoeder geworden is van de huidige fokstal. Barones gaf bij Vanheule 3 merrieveulens. Princes van de Kloosterdreef °2000 (v. Dorus d’Opbrakel), die allemaal gekleurde kweek gaf, en Astrid °2001 (v. Dorus van Damshoek), die verkocht werd aan Gilbert Dossche en die 6 veulens liet registreren. Als laatste werd Brillante van de Kloosterdreef ° 2002 (v. Simon van ’t Keuzegoed) geboren, die 3 veulens liet registeren, waaronder Gella van de Kloosterdreef (v. Buffalo van ’t Camillenhof).
Gella gaf 10 veulens, waarvan 6 hengstveulens. Een van die zonen, Sam van de Kloosterdreef °2009 (v. Rivaal van de Boterhoeve), werd in ‘22 en ‘23 bij KVTH goedgekeurd en is ondertussen geëxporteerd naar China. Gella is ook de moeder van de 3 huidige fokmerries: Mona °2013 (v. Peron van Dedem), Rina °2018 (v. Rivaal van de Boterhoeve) en Ulla °2021 (v. Amador van de Boterhoeve) en ze is de grootmoeder van Sara (v. Milo van Luchteren x Mona). Gella verliet vorig jaar op 19-jarige leeftijd de fokkerij.
Roland is terecht fier: 4 fokmerries van eigen kweek met 4 verschillende vaders – bloedspreiding binnen de eigen fokkerij.
Veulens 2025
De hengstveulens worden allemaal verkocht. Vorig jaar werden 2 merrieveulens geboren. Wanda bleef in opfok, maar de merrie Wilma (Vino van Luchteren x Sara), vertrok naar Wallonië om er de fokkerij van Hervé Delaunois te versterken. Mona, die in 2024 de blauwe prachtmerrie Wanda gaf, gaf dit jaar een hengstveulen Xander – beide hebben als vader Tuur van ’t Bruggeveld v. Vl.Br. Sara loopt in de wei met veulen Xavier (v. Lei van de Boterhoeve) aan voet. Ulla loopt op haar beurt in Maldegem bij André op de weide, met haar merrieveulen Xena (v. Vino van Luchteren), samen met Rina, die dit jaar geen veulen gaf. Ulla is voor 2026 drachtig van Codex van de Berghoeve.
Gezien de geslaagde combinaties dit jaar, bleven Mona en Sara trouw aan de vader van hun huidige veulens.
De visie van Roland en André
Roland en André geven de voorkeur aan deelnames aan prijskampen met jonge paarden, omdat ze daardoor hun eigen paarden kunnen vergelijken met de concurrenten, maar zo ook hun keuze kunnen maken tussen de fokvaders. Roland vindt het zorgwekkend hoe de hengstenvaders zeldzamer worden. Terecht hekelt hij ook de overdreven opsmuk van paarden, die door toedoen van meestertoiletteurs hun ware toestand verdoezelen. Als men diezelfde paarden enkele dagen later ziet, is het even nadenken!
Toch houdt hij vooral van deelname aan jaarmarkten, waar de sfeer van tevredenheid en teleurstelling elkaar aanvullen tussen pot en pint. Beide broers zijn ook bezorgd om het voortbestaan van het standaardras van het Belgisch trekpaard. We verlaten Roland, die terecht zijn mening over fokken staande houdt.
Tot de volgende keuring (het Vlaams kampioenschap?) en vooral, doe zo verder!
