Belang van

gecoördineerd en geïntegreerd beleid

Dierenwelzijn is belangrijk, maar of een dier zich goed voelt, wordt nogal eens verward met hoe de mens denkt dat een dier zich zou moeten voelen. Maar dit ter zijde.

Wat ons bij al het bovenstaande frustreert, is de betutteling rondom het slachten van dieren. Er is geen discussie dat dit onder verdoving moet gebeuren. Er wordt echter een decreet gestemd onder algemene bewoordingen: met uitzonderingen voor thuisslachtingen voor ‘landbouwers’ en voor mensen, die een ‘bekwaamheidsbewijs’ hebben. Dan moeten we, eerder toevallig, vernemen dat er op de website van Dierenwelzijn gespecificeerd wordt dat het enkel actieve landbouwers mogen zijn en daarnaast mensen die binnen 6 weken (einde december 2025) zo’n certificaat moeten hebben behaald.

Dit is zonder meer een voorbeeld van hoe we met zijn allen met dubbele agenda’s worden geconfronteerd. Er is een maatschappelijke stroming die alle slachtingen wil gaan verbieden en die de veehouderij wil liquideren. Een minderheid in onze samenleving legt via sluikse regelgeving zijn wil op aan de ganse samenleving. We moeten goed voor onze dieren zorgen, maar ik verwacht van de overheid op zijn minst dat er tijdig en open en objectief gecommuniceerd wordt en dat er een gecoördineerd en geïntegreerd beleid gevoerd wordt. Zo vraagt de ene overheidsdienst permanente beschutting, terwijl beherende instanties (waterwegen/dijken) en vergunningverlenende overheden op bepaalde terreinen geen constructies/bomen willen zien verschijnen. En dit zijn maar enkele voorbeelden van een gebrek aan een geïntegreerd beleidskader.

AC