Startpagina Edito

Edito: Dubbel gevoel

Zondag 19 september vond de 39ste editie van de Dag van de Landbouw plaats. We luisterden op de officiële opening naar de toespraak van Vlaams minister Hilde Crevits. Wat ons vooral bij blijft, is dat ze met een dubbel gevoel zit als ze naar de landbouw kijkt.

Leestijd : 2 min

Wel, dat dubbel gevoel hebben wij ook. Enerzijds zien we dat vele politici begaan zijn met onze landbouw. Een hoera-gevoel duikt op: joepie, de bestuurders van ons land kennen de noden van de sector. Anderzijds zijn we diep bedroefd omdat het veelal blijft bij luisteren, meevoelen, vage beloften... en zien we dat er in praktijk weinig verandert.

Vorige week ontmoette minister Hilde Crevits nog varkenshouders die moedeloos werden van de crisissituatie. Een luisterend oor kan soms al veel betekenen. Dat is echter voor vele landbouwers bijlange niet voldoende. Het is hoog tijd voor maatregelen in de praktijk. Net daar ontbrak het ons vorige week aan. Meer dan ‘op het kabinet had een ketenoverleg plaats’, viel er niet te melden. Is het niet kunnen of niet willen, of niet mogen, of...? We weten dat de overheid niet in het marktgebeuren kan ingrijpen, maar er moet toch iets mogelijk zijn.

We herinneren ons dat ruim 10 jaar geleden haar voorganger, Kris Peeters, ook een ontmoeting had met wanhopige varkenshoudsters. Het kan toch niet dat oplossingen zo lang uitblijven? Vervroegde uitbetaling van steunmaatregelen, VLIF-investeringen... dat helpt nu allemaal niet in de praktijk. Er moeten structurele maatregelen komen en een eerlijk verdienmodel voor de volledige keten. Het kan niet zijn dat de primaire producent met verlies moet verkopen (mag wettelijk zelfs niet!) en de groothandel- en grootwarenhuizen al de winsten blijven opstrijken.

De nieuwe slogan van de winkelketen Lidl, die stelt dat ‘duurzaamheid’ niet ‘duur’ hoeft te zijn, is gewoon ergerlijk. In een bepaald opzicht kunnen we hen misschien volgen, maar het komt ons eerder totaal respectloos over voor de primaire producent. Die wordt net overstelpt met regeltjes en noodgedwongen investeringen om duurzaam te produceren, waarvan hij de weerspiegeling echter totaal niet ziet in de prijs die hij voor zijn product ontvangt. Je moet maar sterke marketeers in dienst hebben om zo een boodschap over te brengen als supermarktketen.

Aan sterke ambassadeurs ontbreekt het de landbouwsector nochtans niet, als we zien hoe enthousiast onze land- en tuinbouwers hun deuren open stellen om met trots het publiek te laten kennismaken met hun harde stiel. Aangevuld met de marketeers van VLAM zien we geen reden waarom onze land- en tuinbouwproducten geen afzet vinden. Enkel een correcte verloning voor die inspanningen ontbreekt nog. Het is 5 na 12!

Een dubbel gevoel overheerst: ik kan er wel over schrijven, maar er helaas niets aan doen. Hopelijk slagen onze politici daar nu eindelijk eens wel in!

Tim Decoster

Lees ook in Edito

De stilte van Timmermans

Edito Niet enkel in Vlaanderen en Wallonië, maar ook in Spanje, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Hongarije, Italië, Polen en Letland roeren de boeren zich. Vaak zijn nieuwe of aangekondigde nationale maatregelen ‘the drup’ die ‘the emmer’ doet overlopen. Als we kijken naar de fundamenten van het Europese boerenprotest, dan komen vaak de vrijhandelsakkoorden en de Green Deal naar boven.
Meer artikelen bekijken