Edito: Eigen kip eerst!
De eindstelling van de Pano-uitzending van 26 januari was duidelijk: koop Belgische kip! In de hele Belgische productieketen gebeuren immers voortdurend strenge kwaliteitscontroles: van in de stal tot op het bord. De uitzending bevestigde dat dit duidelijk niet overal – zelfs niet binnen de EU – het geval is.
Braadkippen worden niet geproduceerd in honderdtallen, maar in tienduizenden stuks per bedrijf. Volgens de gegevens van Statbel werden er in 2020 in ons land zo’n 37 miljoen stuks vleeskuikens – waarvan bijna 31 miljoen in Vlaanderen – gehouden. Tussen 2005 en 2020 kende het aantal vleeskippen een groei van 75%. België telde in 2020 854 vleeskippenbedrijven, 517 in Vlaanderen.
Zoals andere actoren in de land- en tuinbouw staan ook onze pluimveehouders onder strenge controle, zowel van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) als door lastenboeken, onder meer vanuit de retail. Met Belplume werd trouwens al 20 jaar geleden door alle geledingen van de braadkippenkolom een knap integraal kwaliteitsbeheersysteem uitgebouwd. Zelfs dan blijft salmonella echter een kritisch aandachtspunt in de hele keten.
Uit de Pano-aflevering bleek gelukkig al snel dat de braadkippenhouders hun uiterste best doen om een kwaliteitsvol eindproduct te garanderen en dat ze steeds weer schakelen wanneer de markt dit vraagt. Een extra vereiste voor het dierenwelzijn – zoals het Better Chicken Commitment (BCC) dat door enkele retailers wordt vooropgesteld tegen 2026 – nemen ze er ook nog wel bij... zelfs al zijn de vergoedingen (vermoedelijk) niet navenant.
De voornaamste exportbestemmingen voor ons Belgisch kippenvlees zijn voornamelijk buurlanden en andere Europese lidstaten, maar wij importeren ook kip en kippenproducten. Polen is met voorsprong de grootste vleeskippenproducent in de Europese Unie. Het land staat in voor 20% van de totale Europese productie. Het is dus niet verwonderlijk dat er in onze winkelrekken ook producten liggen met – goedkoop en verwerkt – Pools kippenvlees. Het is dan ook hallucinant dat juist het kippenvlees uit dat land zo slecht scoort op parameters die onze gezondheid kunnen ondermijnen. En het is bovendien geen nieuw gegeven: het Europese Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF) krijgt al jaren meldingen over salmonella in Poolse kip. Je zou denken dat dezelfde voorwaarden en kwaliteit gelden voor geïmporteerd kippenvlees, en al zeker vanuit een EU-land. Salmonella is immers geen lieverdje voor onze darmen.
De retailers die binnenkort BCC vooropstellen, moeten alvast aan enige zelfreflectie doen. Dit betekent alles over één kam scheren, dus ook het (verwerkte) kippenvlees in hun rekken. In tussentijd – we kunnen het niet genoeg benadrukken – check je het best de afkomst van je aankopen. Kies Belgisch is alvast een goed advies.
