Ines brengt girlpower in de landbouw
Ines Theunis (27) is een boerendochter uit Glabbeek, die nu al 4 jaar haar eigen vleesveebedrijf ‘Fines’ runt. De Belgisch witblauwe koeien zijn een passie die ze geërfd heeft van haar vader. Haar doel is om de perfecte koe te creëren naar de wensen van de slager, en om de consument een correcter beeld te geven over de landbouwsector.
Sinds 2018 zet Ines het bedrijf van haar vader en nonkel voort. De 2 broers startten in 1990 hun eigen vleesveebedrijf op nadat ze van hun ouders een paar mooie koeien en veel kennis meekregen. Ze maakten al snel naam in Glabbeek en omstreken en breidden uit tot 800 koeien. Na de overname door Ines moest ze inkrimpen. Nu staan er nog een mooie 200 runderen op het bedrijf.
Runderopfok
Ines ontwikkelde haar eigen label, genaamd Fines. Dat is een samentrekking van Farm en Ines. Onder dat label verkoopt ze haar eigen hoevevlees. Het grootst deel van het vlees gaat naar ambachtelijke slagers met wie ook haar vader al nauw samenwerkte. Een klein deel verkoopt ze zelf. Het vlees van de stieren gaat naar grootwarenhuizen.
Om te voldoen aan de grote vraag naar het vlees van het label Fines is haar eigen opfok niet voldoende. Daarom koopt Ines nog extra jonge dieren aan bij lokale boeren. “Om er zeker van te zijn dat ook dat vlees de smaak van haar stal heeft, blijven deze dieren nog 4-5 maanden op de boerderij”, legt Ines uit.
“Men kan hier vleespakketten kopen, maar ook losse stukken vlees. Alles is vers en van uitstekende kwaliteit. Gemiddeld vertrekken er 2,5 koe per week naar het slachthuis. Elke slager heeft zijn eigen specifieke eisen voor het vlees. De ene heeft liever jonge runderen, de andere wil ouder vlees met wat meer vet. Elke zaterdag ga ik na welke slager nog vlees nodig heeft, en op basis van de vraag selecteer ik een gepast rund. Mijn nonkel en vader werkten al samen met de meeste slagers met wie ik nu samenwerk. Zij kenden hun wensen heel goed, en ik ondertussen ook.”
Eigen rantsoen
“Bij het afmesten krijgen de koeien een rantsoen, bestaande uit onze eigen ruwvoeders, maïs en perspulp, en uit krachtvoeder van het Euroklimgamma. Dat krachtvoeder draagt bij aan het verhaal van Fines, want het Euroklim-gamma is samengesteld op basis van Europese grondstoffen en lijnzaadextrudaat, waardoor de methaanemissie enorm gereduceerd wordt. We geven veel om duurzaamheid. Ook ons Belgisch witblauw ras is duurzaam, en via Fines willen we graag dat verhaal vermarkten, een verhaal dat de slagers ook kunnen vertellen aan hun klanten.
Ik merk vooral dat jonge klanten veel waarde hechten aan de oorsprong van het product. Dat is goed, want zo krijgen ze meer voeling met onze sector. Veel mensen hebben een verkeerd beeld van de veehouderij, en dat beeld probeer ik al jaren te corrigeren. Dat doe ik onder andere via sociale media, flyers, thuisverkoop, een website en de speelboerderij.
De thuisverkoop zorgt ervoor dat er meer dialoog ontstaat tussen consument en producent. Door corona hebben mensen ook opnieuw meer interesse gekregen in de landbouw. Ik vertel hun graag alles over ons bedrijf als ze een babbeltje willen slaan.”
Plotse overname van boerderij
Ines was 23 jaar oud toen haar vader overleed, niet lang nadat ook haar nonkel overleed. Ze studeerde Bio-ingenieur met specialisatie ‘landbouwkunde’ en wou dus sowieso in de landbouwsector terechtkomen. Plots moest alles in sneltempo gaan. Ines bouwde de veestapel af van 800 naar 200 koeien en nam de boerderij op zich. Haar mama Catherine nam ontslag als kleuterjuf en ging aan de slag met de uitbreiding van hun speelboerderij Ravot. Beiden hebben nog geen spijt gehad van die beslissing.
“Ik leer elke dag nog bij”, vertelt Ines. “Mijn vader kon heel goed zien wanneer een koe bronstig was en wanneer ze moest bevallen. Ik heb daar nog moeite mee, waardoor ik veel in technologie investeer. Dat heeft ook zijn voordelen, want naast de boerderij heb ik ook nog voor 3/5 een andere job. Door de continue monitoring kan ik mijn koeien steeds goed opvolgen, ook al ben ik buitenshuis aan het werken.
Ik doe deze job heel graag. Ik geef liefde aan de koeien, en die liefde krijg ik ook terug. Daarnaast is het Belgisch witblauw ras iets waar we echt trots op mogen zijn. Het is het duurzaamste ras dat er is om vlees te produceren. Duurzaamheid is dan ook heel belangrijk op ons bedrijf, net zoals het welzijn. We houden steeds de laatste technieken in de gaten om te bekijken of ze rendabel zijn op ons bedrijf.”
Geïnvesteerd in technologie
“Voor de bronst heb ik geïnvesteerd in bronstdetectiebanden. Dat was voor mij een hele vooruitgang, want de slaagkansen van het insemineren zijn sterk gestegen. Ik doe alles met KI. Het sperma dat ik aankoop, is voor elke koe anders, want ik probeer ervoor te zorgen dat het kalf steeds een betere versie is van de mama en de papa. Daarin vraag ik ook nog wel eens begeleiding, want die keuze vind ik zeer belangrijk.
Daarnaast investeerde ik ook in een afkalfdetectiesysteem en een camera, omdat ik niet heel de dag en nacht tussen mijn dieren loop. De detector geeft me een goed idee van wanneer de koe gaat kalven, aan de hand van de lichaamstemperatuur. Dankzij de camera moet ik ’s nachts niet onnodig uit mijn bed.”
Huisvesting kalveren en koeien
“De kalveren huisvesten we meteen individueel voor een maand. De 2 maanden daarna staan ze in groep en worden ze gespeend. In die periode schakelen ze over naar het rantsoen van de vaarzen, of naar dat van de stieren als het stiertjes zijn.
Twee zomers geleden investeerde ik ook nog in een ventilatiesysteem. Vooral in de afmeststal was het belangrijk om de temperatuur beter onder controle te kunnen houden. Met zomers als deze ben ik heel blij met die aankoop. Ik zie hoeveel geniet de koeien hebben van de frisse lucht.
Mijn drachtige koeien en de vaarzen doen aan weidegang. We hebben best een grote huiskavel waar ze op kunnen grazen. Ik probeer de koeien steeds om te weiden met de snedes gras en grasklaver die gemaaid worden.”
Speelboerderij
De speelboerderij Ravot is een passie die Ines, haar mama en haar zus Margo delen. Ze ontvangen kinderen én volwassenen om te komen ravotten en om hen kennis te laten maken met de landbouw. Dat doen ze door rondleidingen te geven, waarbij ze de werking van het bedrijf toelichten. Die taak is vooral weggelegd voor Catherine. Margo doet de marketing rond het concept.”
Toekomstvisie
“In de toekomst wil ik mijn eigen fokkerij nog uitbreiden, maar ik zal nog steeds runderen moeten aankopen van andere boeren om aan de vraag te voldoen. Ik ben de enige arbeidskracht op het bedrijf, en alleen kan ik zoveel kalvingen niet opvangen. Verder wil ik blijven innoveren en de duurzaamheid van mijn bedrijf op punt houden”, geeft Ines nog mee.
