Eerste wolf legaal geschoten in Oostenrijk
In Oostenrijk is in de nacht van 7 op 8 november de eerste wolf geschoten sinds daar een nieuwe verordening inzake wolvenbeheer op 1 juli van kracht werd. Opper-Oostenrijk is amper 900 km verwijderd van België, wat er meteen voor zorgt dat ‘wolvenbeheer’ geen ver-van-mijn-bedshow meer is.
De wolf was een wolvin. Ze was al 3 keer weggejaagd omdat ze haar natuurlijke schuwheid verloren had en mensen te dicht benaderde. Daarom was er sprake van een probleemwolf die volgens de nieuwe regelgeving vanaf 30 oktober kon geschoten worden. Een DNA-analyse moet nog uitwijzen of de wolvin ook verantwoordelijk was voor eventuele aanvallen op vee in de buurt.
Voor het voortbestaan van familieboerderijen
“De veiligheid van de mensen en het voortbestaan van onze familieboerderijen worden in onze provincie gewaarborgd“, benadrukte Michaela Langer-Weninger, lid van de Provinciale Landbouwraad, op 8 november tegenover het Oostenrijks persagentschap APA. Van de geschoten wolvin zullen DNA-stalen onderzocht worden, evenals haar maaginhoud, door de Universiteit voor Diergeneeskunde in Wenen.
Het is onwaarschijnlijk dat het om een gevestigde wolf gaat uit de buurt – waarvan reeds DNA-stalen zijn genomen – maar eerder om een jongere, zwervende wolvin, zo vernam het Oostenrijkse persagentschap.
Om de lokale jagers te beschermen tegen vijandige reacties van anti-jagers, blijven de locatie en de identiteit van de schutter geheim. Jagers uit 20 verschillende jachtgebieden kregen toestemming om op deze ‘probleemwolf’ te jagen omdat hun jachtgebieden binnen de voorgeschreven perimeter van 10 km lag.
Aangereden wolf
In Vlaanderen werd op 8 november opnieuw een wolf aangereden, zo meldt Welkom Wolf. Het is naar verluidt al de vijftiende wolf uit de Limburgse roedel die doodgereden wordt, vaak in dezelfde omgeving.
De komst van de wolf is een feit en is een uitbreiding van de Vlaamse fauna, maar Vlaanderen is volgens de Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV) geen geschikt leefgebied voor wolven, mede door het vele verkeer, de versnippering en de verspreide bebouwing.
De wolf heeft als toppredator een mogelijke impact op het populatieniveau en/of op het gedrag van prooisoorten. Dit is voornamelijk het geval bij vestiging en veel minder bij occasioneel doortrekkende wolven. Hubertus Vereniging Vlaanderen benadrukt dat het in Vlaanderen, mede door de hoge grofwildstand, erg onwaarschijnlijk is dat de wolf grofwildpopulaties zo kan reguleren dat afschot door jagers overbodig zou worden. De everzwijnenproblematiek in Limburg, waar een wolvenroedel leeft, toont dit duidelijk aan.
Niet minder, maar net meer everzwijnen door wolven
Indien toch blijkt dat de komst van wolven in Vlaanderen op termijn leidt tot grotere en meer mobiele rotten everzwijnen, en dus aanleiding geeft tot ernstige directe en indirecte schade, onder meer aan landbouwgewassen, is volgens HVV ook hier een heroverweging noodzakelijk van de rol van de wolf in intensief gebruikte cultuurlandschappen. Toch verwacht de vereniging dat de wolven zelf zullen uitmaken of er in Vlaanderen geschikt leefgebied te vinden is.
