Minister Brouns argumenteert zijn keuze voor het stikstofdecreet
Vlaams minister van Landbouw, Jo Brouns, heeft op zijn persoonlijke website een uitgebreide argumentatie geschreven waarom ze dit stikstofdecreet hebben gestemd. We trachten dit hier beknopt weer te geven.
Opnieuw beginnen aan een stikstofdecreet is volgens hem geen verstandige keuze, al wordt hier luid om geroepen. Hij wijst naar de vergunningenstop waar de landbouwsector in zit en die zich verder door trekt naar de rest van de economie. Een passende beoordeling voor ieder project is volgens Jo Brouns de situatie met de meeste rechtszekerheid. “Dat herhaalt de Raad van State en straks misschien ook het Grondwettelijk Hof.”
De uitgangspunten en aannames uit het stikstofdecreet zijn eindeloos bediscussieerbaar haalt de minister aan. Hij geeft aan weg te willen van een rekenprogramma dat de impact op elke snipper natuur probeert te modelleren. “De focus moet komen te liggen op wat we kunnen meten en wat we in de hand hebben. De uitstoot van landbouwbedrijven, voertuigen en industriële installaties, hebben we in de hand. Hierop focussen is een proces waar we vandaag niet verder mee komen en jaren tijd vraagt. Daar is ook geen parlementaire meerderheid voor gevonden.”
Om vergunningen is het te doen
De landbouwsector wil verduurzamen en deel van de oplossing zijn. Voor die vergroening en vernieuwing zijn vergunningen nodig. Daar is het om te doen en stemde bijgevolg de cd&v fractie het stikstofdecreet goed.
Sinds de invoering van de Habitatrichtlijn is de stikstuitstoot in Vlaanderen gehalveerd, haalt de minister in zijn argumentatie aan. “Met dit decreet gaan we die inspanning nog eens herhalen. Dat betekent dat er ruimte zal zijn voor individuele projecten, de inspanningen van de landbouwsector komen op die manier terecht bij diezelfde landbouwsector.” Al geeft hij ook aan dat een verdubbeling in omvang van een landbouwbedrijf de eerstkomende jaren ook niet aan de orde is. “Maar een beperkte uitbreiding, binnen de logische ontwikkeling van onze bedrijven, moet mogelijk zijn. Samen met het salderen – het doorgeven van ruimte van stoppers aan blijvers – moet dit zorgen voor perspectief voor jonge boeren.”
Jo Brouns onderstreept in zijn argumentatie dat hij zich altijd heeft verzet en gaat dit blijven doen tegen ‘de logica van het stikstofbad’. “Binnen die logica zegt de Raad van State nu: het bad is vol, en moet eerst leeg vooraleer er iets kan.” De minister argumenteert dat dit juridisch uiterst betwistbaar is. “Dat is economisch ondenkbaar én dat is democratisch onaanvaardbaar.”
Hij wil inspanningen doen om de stikstofuitstoot in Vlaanderen te doen dalen. “We zullen dat doen mét onze landbouwers, mét onze industrie, niet ten koste van onze Vlaamse economie.”
Nog werk op de plank
Minister Brouns erkent de ongerustheid, het wantrouwen, de frustratie en de bezorgdheden bij de boeren. Hij beseft dat er voor de politiek nog werk op de plank ligt. “Dit is geen definitieve oplossing, maar een belangrijk hoofdstuk in een breder verhaal. Nu moeten we bewijzen dat er resultaten komen: innovaties stimuleren, nieuwe technieken erkennen en vergunningen afleveren.”
Hij geeft nogmaals aan om in de toekomst naar een beleid te gaan dat onderbouwd is vanuit uitstootreducties, in plaats van vermindering van depositie/neerslag. “Maar zo een beleid is er niet van vandaag op morgen. Zoiets vergt studiewerk en dat vergt tijd. En net die tijd hebben we nu niet.”
“Wat nu voor ligt vraagt een grote inspanning en krijgt belangrijke juridische kritiek te verduren, maar het is wel de minst slechte oplossing van alle oplossingen die tot nu toe al hebben voorgelegen. Niets doen is gewoon geen optie.” Daarom stemde Jo Brouns en zijn fractie voor het stikstofdecreet.
De volledige argumentatie kan u lezen via: Waarom wij voor dit stikstofdecreet hebben gestemd — Jo Brouns
