Edito: Dierenrechten… tot in je huiskamer?
Alea iacta est… De wet over dierenrechten werd op 2 mei aangenomen in onze Grondwet. Het blijft vooralsnog gissen naar de gevolgen ervan op langere termijn, maar heel wat landbouwers hebben alvast argwaan. En Jan met de pet... die ziet de bui nog niet hangen voor zijn huisdieren.

Alhoewel beweerd wordt dat de juridische gevolgen van de aanpassing van artikel 7 bis van de Grondwet beperkt zullen blijven, veroorzaakte de goedkeuring ervan op zijn minst weer heel wat onrust bij landbouwers. Ook jagers, vissers, duivenmelkers, paardenhouders… en eenieder die met dieren of dierlijke producten werkt of omgaat, voelt zich weer een stukje onzekerder in zijn doen en laten.
Want wat moet je immers concreet voorstellen bij de omschrijving "Bij de uitoefening van hun respectieve bevoegdheden streven de federale staat, de gemeenschappen en de gewesten naar bescherming van en zorg voor dieren als wezens met gevoel"? Hoever gaat die formulering ‘wezens met gevoel’? Gaat het hier over een beter dierenwelzijn? Of krijgen dieren echt bijkomende rechten?
De betekenis van de termen ‘dierenwelzijn’ en ‘dierenrechten’ is ook niet hetzelfde. De voorbije weken werden deze woorden helemaal door elkaar gebruikt. Aan een goed dierenwelzijn twijfelt trouwens geen enkele goede veehouder. Aan dierenrechten hangt een ander sfeertje, zeker als die rechten (vandaag) onduidelijk en onvoorspelbaar zijn. Waar kennen we zo’n situatie van…?
Niet voor niets hield het Agrofront dus voorafgaand aan de stemming in de Kamer een pleidooi bij de parlementairen om tegen deze aanpassing van de Grondwet te stemmen. De landbouworganisaties vrezen immers dat landbouwers alweer te maken zullen krijgen met bijkomende vormen van rechtsonzekerheid bij hun bedrijfsvoering. Om maar te zwijgen van de ongelijke concurrentie die ontstaat met collega’s, van net over de grens tot ver daarbuiten.
De vaagheid van het nieuwe artikel 7 bis roept ook bij bedrijven zonder vee veel vragen op. Zullen everzwijnen die gewassen beschadigen bijvoorbeeld nog bejaagd mogen worden? Of mag ongedierte bestreden worden?
In de algemene media kreeg de stemming vooral een positief tintje. Wie wil immers géén beter dierenwelzijn? Maar zal kindlief in de toekomst nog een ritje mogen rijden op de pony? En zal je parkiet nog wel een dagje alleen thuis mogen blijven? Wat als je kat te allen tijde haar jachtinstinct moet kunnen tonen? En zijn ‘het gevoel’ en het welzijn van de verorberde muis dan minder waard dan die van de kat?