Koolzaadvelden komen goed uit de winter
Praktijkpunt Landbouw maakte eind februari de balans op van de afgelopen winter en kijkt vooruit naar het voorjaar dat voor de deur staat.
Het merendeel van de percelen winterkoolzaad is in het 6- en 8-bladstadium de winter ingegaan. Voor de winter kopte het laatste koolzaadbericht van het Praktijkpunt Landbouw dat het koolzaad nagenoeg was dichtgegroeid op de meeste plaatsen, waardoor het risico op duivenschade relatief laag werd ingeschat. Enkele maanden verder, blijkt dat effectief het geval te zijn geweest. De duivenschade die vorig teeltseizoen is geobserveerd, bleef vooralsnog uit.
Waterschade kan zichtbaar zijn
Het blijft echter waakzaam zijn op lager gelegen gedeelten van percelen waar neerslag is blijven staan. In de herfst van 2024 is 276 mm neerslag gevallen, tegenover het langjarig gemiddelde van 209 mm. Tussen 1 december 2024 en 24 februari 2025 viel 262 mm neerslag, ten opzicht van het meerjarig gemiddelde van 229 (Bron: KMI).
Records zijn daarmee in beide gevallen niet gebroken, maar de bodem - die over het algemeen al verzadigd was van het al natte 2024 - heeft het moeilijk om die neerslag te laten insijpelen. Rijst uitgezonderd, zijn er slechts weinig gewassen die het verdragen natte voeten te hebben. Symptomen van waterschade bij koolzaad zijn groeiachterstand en paarsverkleuring. Op die gedeelten van het perceel, zou het kunnen dat de duiven in het voorjaar voor schade zorgen. Waakzaamheid is geboden.
Monitoring glanskever
Knoppen worden nog niet waargenomen, en de temperaturen liggen nog te laag om kevers te verwachten in het koolzaad. Vanaf het stadium knopvorming kan de glanskever schade doen. Bij een bodemtemperatuur van 10°C verlaat de koolzaadglanskever zijn winterstek. De eerste vluchten naar koolzaadpercelen verwachten we bij een luchttemperatuur van 15°C.
De kever leeft van stuifmeel. Voor de bloei bijt hij door de kelk- en bloembladeren, en vernielt daarbij een deel van de knoppen. Waarom we pas ingrijpen bij aanwezigheid van meerdere glanskevers per plant, toonden Franse onderzoekers (Terres Innovia) aan.
Vraatschade reduceert de opbrengst van de hoofdbloeiwijze, maar zorgt net voor meer hauwen gevormd uit bloemen op de zijtakken. Daarnaast produceert koolzaad meer bloemen dan nodig voor een maximale opbrengst. Lichte schade moet kunnen getolereerd worden. Want als je de kost van de bespuiting in rekening brengt, ben je wellicht goedkoper af met tolerantie van enige schade.
