Traditioneel gebeurt het meeste snoeiwerk nog steeds in de winter als de bomen kaal zijn en we een goed overzicht hebben op de structuur van de kroon van een plant. Zo worden bomen het best gesnoeid tijdens vorstvrije periodes in de winter. Zomerbloeiende sierstruiken worden beter vroeg in het voorjaar gesnoeid, op het ogenblik dat geen al te strenge vorst meer te verwachten valt. Andere planten worden dan weer beter na de bloei of in de zomer gesnoeid.
Na de snoei vormt de plant callusweefsel om de wonde af te sluiten en infecties te voorkomen.Snoei zieke takken altijd als laatste en ontsmet daarna het snoeimateriaal om het overbrengen van ziektes (hier het meniezwammetje) te vermijden.
Omdat we in de komende weken wat dieper willen ingaan op het belang van snoeien en de verschillende snoeiwijzen, geven we deze week alvast een overzicht van een aantal belangrijke begrippen uit het jargon van de snoeier.
Adventiefknoppen of slapende ogen zijn knoppen die zich op onverwachte plaatsen ontwikkelen, dus niet in een bladoksel zoals andere knoppen, meestal als reactie op een (snoei)wond. Uit dergelijke knoppen groeien sterke scheuten, vaak in dichte...
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Tuin‘Een wilg voor elke tuin’: dat mag je letterlijk nemen, als je weet dat er meer dan 400 soorten zijn binnen het geslacht van de wilgen (Salix). Wie ‘wilg’ zegt, denkt vaak aan knotbomen langs een kronkelende beek of aan de rand van een natte weide. De wilg is echter meer dan een landschapsicoon van vroegere tijden. Ook in de tuin kan deze onvermoeibare groeier zijn plaats vinden: van een imposante treurwilg die met zijn takken tot in het water reikt tot de laag bij de grond blijvende kruipwilg en alles ertussenin.
