Een reus op lemen voeten?
De Beurs van Libramont staat voor de deur, met haar honderden machines, meer dan 3.000 dieren, en talloze presentaties. Het is een plek voor vertier, debat, het inwinnen van informatie en gewoonweg zaken doen. Politici grijpen de beurs aan om goede sier te maken bij de boeren. Ze doen er goed aan eens buiten de EU te kijken om te begrijpen waarom de sector echt meer respect verdient dan nu het geval is.
Landbouwleven’s Franstalige zusterblad Le Sillon Belge reisde onlangs met een landbouwhogeschool mee naar China (p.6), wat leidde tot een onthullende reportage. Het Chinese voorbeeld leert ons welke vooruitgang de mens kan boeken, indien maar de juiste keuzes worden gemaakt. Was China in 1960 nog zo arm als Afrika ten zuiden van de Sahara, sinds de grote hervormingen van Deng Xiaoping na 1986 klom het land razendsnel naar boven op de ontwikkelingsladder. Het had nog sneller kunnen gaan: Zuid-Korea en Taiwan waren in 1960 nauwelijks verder dan China, en zijn inmiddels zo rijk als een West-Europees land.
China wist een positie te verwerven als werkplaats van de wereld. De volgende uitdaging is om toe te werken naar een hoogontwikkelde kenniseconomie die het niet alleen van goedkope en gedisciplineerde arbeid moet hebben, maar ook van originele producten en originele gedachten. Deels lijkt dit te lukken. Taobao, onderdeel van Alibaba, is het grootste online-verkoopkanaal ter wereld dat zelfs verse voeding bezorgt. Chinezen in grote steden gaan naar buiten zonder portemonnee, ze betalen voeding met hun smartphone. Maar feit is ook dat het land een lange weg te gaan heeft.
Kan ze die afleggen zonder een open samenleving te worden, en wordt ze snel genoeg rijk voordat de vergrijzing toeslaat? Het is voer voor economen, maar een tweede, fundamenteler probleem is voer voor agronomen. De landbouw is namelijk de Achilleshiel van het land. Naar schatting 40% van de Chinese bodems zijn niet erg vruchtbaar meer en de uitbraak van Afrikaanse varkenspest maakt net als de met melamine vergiftigde melk jaren geleden pijnlijk duidelijk dat China als grootste varkensvleesproducent- en consument de voedselketen niet onder controle heeft.
Men struikelt er over de voedselveiligheidsschandalen, en de verspreiding van varkenspest wordt gefaciliteerd doordat zoveel Chinezen nog in de tuin een varken of twee hebben staan. Is China een reus op lemen voeten? De EU kan van dit voorbeeld leren. De reguleringsdrang van Brussel heeft wel degelijk bijgedragen aan onze kracht, maar je kunt te ver gaan. De sector heeft nood aan een Gemeenschappelijk Landbouwbeleid waar waardering voor de sector uit spreekt, en een handelsbeleid waarin de landbouw niet als zomaar een economische activiteit wordt gezien. We hoeven maar even over de grens te kijken om te zien hoeveel we te verliezen hebben.
De Beurs van Libramont betekent dat we naast deze, een extra editie voor u hebben gemaakt, waarin u alles over ‘s lands grootste landbouwbeurs en haar thema leest. Het is ook het moment dat Landbouwleven een zomerstop inlast van twee weken. Onze eerstvolgende editie verschijnt op donderdag 8 augustus.
