Soortenrijk grasland leidt tot meer energie en efficiënt gebruik van biomassa
Een grote diversiteit aan plantensoorten leidt tot meer vastgelegde zonne-energie, niet alleen in de planten zelf, maar ook in het overige boven- en ondergrondse leven. Dit blijkt uit internationaal onderzoek, dat al 18 jaar loopt.
Het internationaal team van onderzoekers, waaronder Wageningen University & Research (WUR), beschreef recent hun studie in Nature Ecology and Evolution.
Zonlicht voedt het leven op aarde. Planten spelen hierin een sleutelrol omdat zij deze zonne-energie rechtstreeks benutten voor de omzetting van CO2 uit de lucht en voedingsstoffen en water uit de bodem in nieuwe biomassa. De overige organismen halen hun energie uit die planten door ze te eten, of door de planteneters op te eten. Deze onderlinge voedselrelaties staan bekend als voedselwebben.
Bovengronds vormen bladeren de basis van het voedselweb, ondergronds vervullen wortelstelsels die rol. Door het eten en gegeten worden, stroomt er energie van de planten naar de micro-organismen en dieren die met de planten samenleven. Een deel van die energie wordt benut om nieuwe biomassa te creëren, terwijl een ander deel verloren gaat als CO2. Om veel biomassa in het voedselweb te behouden, is het daarom van belang dat er zo weinig mogelijk CO2 verloren gaat.
Efficiënter energiegebruik
Uit eerdere studies was bekend dat soortenrijke plantengemeenschappen gemiddeld meer energie in de vorm van biomassa vastleggen, en dus productiever zijn, dan soortenarme gemeenschappen. Het nieuwe aan deze studie is het antwoord op de vraag of de verhoogde energie-efficiëntie ook doorwerkt in de hogere niveaus van het voedselweb.
Een hogere plantensoortenrijkdom resulteert effectief in meer biomassa van de hogere trofische niveaus. Bovendien wordt die energie sneller en met een grotere efficiëntie, dus zonder grote verliezen, van het ene organisme naar het andere doorgegeven. Uit de studie blijkt dat in vergelijking met monoculturen (één plantensoort), een gemeenschap van 60 soorten dubbel zoveel biomassa vastlegt.
De resultaten van de studie zijn ook relevant in het licht van het behoud van diversiteit en de ecosysteemdiensten ervan, en voor het ontwerpen van robuustere ecosystemen.
Langetermijnonderzoek
Om biodiversiteitseffect op het functioneren van ecosystemen te onderzoeken, is langetermijnonderzoek noodzakelijk. De studie startte al in 2002. Het is het op één na langstlopende grasland biodiversiteitsexperiment in Europa. De plantensoortenrijkdom varieert van 1 tot 60 plantensoorten en omvat 16 verschillende soorten grassen, stikstofbinders en kleine en grote kruiden, ingezaaid in 80 proefvelden. Het totale proefveldenoppervlak is zo’n 10 voetbalvelden groot.
Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoekers uit Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Nederland.
