Hendrik Vandamme (ABS): ‘Steeds ‘groter’ en ‘meer’ in de landbouw, zijn we niet te ver gegaan?’

Zowel Sonja De Becker (voorzitter Boerenbond) als Hendrik Vandamme (voorzitter Algmeen Boerensyndicaat) geven elke week in hun ledenblad Boer & Tuinder en Drietand hun persoonlijke en intelligente kijk op de actualiteit. En uiteraard gaat het deze week over de landbouw en de coronacrisis.

Sonja De Becker (Boerenbond, BB)

Sonja De Becker benadrukt onder andere de steunmaatregelen, die verschillende overheden voorzien. “De betrokken ministers doen hun uiterste best voor onze sector.” Voor Boerenbond is het ook belangrijk dat er geen breuk komt in de logistieke ketting. “Dat is cruciaal, zodat onze bedrijven kunnen blijven draaien. Helaas zijn er ook opportunisten, actoren die denken van deze situatie gebruik te kunnen maken om druk te zetten op contractprijzen of contracten niet te moeten nakomen. Dat is ontoelaatbaar.”

Verder duidt Sonja De Becker op de grote veerkracht en creativiteit. “Laat de Boerenbondleuze ‘Ieder voor allen, allen voor ieder’ in de komende tijd onze gids zijn. Helaas neemt die golf van solidariteit de harde realiteit niet weg. En ik besef zeer goed dat we er nooit zullen in slagen om alle schade gecompenseerd te krijgen. Laten we vertrouwen en hoop hebben. Hou moed en zorg voor jezelf en voor elkaar”, aldus Sonja De Becker, voorzitter Boerenbond in haar editoriaal in Boer & Tuinder.

Hendrik Vandamme (Algemeen Boerensyndicaat, ABS)

Opvallender is de toon die Hendrik Vandamme, voorzitter Algemeen Boerensyndicaat, vandaag in De Drietand aanslaat. Na algemene beschouwingen gaat hij - naar eigen zeggen - een delicaat item niet uit de weg. “De vraag die de voorbije dagen soms gesteld werd, is of we als sector wel goed bezig zijn met de niet-aflatende groei die we zien in een aantal sectoren, met als voorbeeld de zuivelsector. Een sector die extreem gevoelig is aan onvoorziene marktontwikkelingen en –verstoringen buiten onze wil om en waar sinds een paar jaar geen rem meer lijkt te staan op de productie, met alle gevolgen van dien wanneer er ook maar iets verkeerd loopt. De focus die van uit bepaalde hoeken en tegen onze wil in, gelegd is op ongelimiteerde groei, zorgt bij de minste crisis voor een etterbuil die openspringt.”

“Opvallend daarbij is dat er nu vanuit BCZ zelf een oproep gedaan wordt om de productie niet op te drijven om lagere prijzen te counteren. Het is ooit anders geweest! Crisissen als mond- en klauwzeer, dioxine, varkenspest, vogelgriep, Ruslandboycot en Afrikaanse varkenspest tonen aan dat we ergens tegen de limieten van het toelaatbare aanlopen. Onze Vlaamse landbouw is zeer sterk gericht op export en bij de minste marktverstoring zweet de hele sector. Crisissteunmaatregelen en overbruggingssubsidies kunnen hier tijdelijk soelaas brengen, maar aan de basis gebeurt weinig fundamenteels.”

“Moeten we onszelf in deze tijden niet eens de vraag stellen of we nu al dan niet te ver gegaan zijn”, stelt Hendrik Vandamme uitdrukkelijk. “Voedsel produceren aan verkoopprijzen van 30-40 jaar geleden? In geen enkele maak- of dienstensector kan je dit uitgelegd krijgen. En toch moeten er nog jongeren opstaan die het bedrijf willen verder zetten. Is het adagio “nog groter, nog meer kredieten, nog grotere investeringen, nog grotere (mentale) druk” langer houdbaar? Soms hebben we de indruk dat we momenteel produceren om anderen aan het werk te houden en omzet te laten draaien, met marges. Want wat als dit stil valt? Gaat de industrie blijven afnemen van ons omdat we schone ogen hebben, of zal het gras toch groener zijn aan de overkant?”, stelt Hendrik Vandamme in zijn persoonlijk commentaarstuk. Stof tot nadenken.

Lieven Vancoillie