Patrick Vinck: ‘De trotteur moet het beste in het paard naar boven halen’

Vanwaar komt bij Patrick de liefde voor de trekpaarden? “De liefde voor trekpaarden zit er al van kleins af aan in: mijn vader en grootvader waren reeds bezig met trekpaarden, zowel met het kweken ervan als er het land mee bewerken en deelnemen aan prijskampen”, vertelt ons Patrick Vinck uit Kruibeke

Trotteur Patrick Vinck uit Kruibeke zwevend door de piste tijdens het kampioenschap op de nationale prijskamp in Gent.

Door : Landbouwleven

Gepubliceerd op : 12/11/2020 10:30

Leestijd : 2 min

Zijn eerste eigen paard kocht hij in 1991.Dat was Heidi van het Berrekenshof. Ze behaalde meer dan 100 eerste prijzen op prijskampen. Daarna kwamen Jessy van het Berrekenshof en Kelly d' Attribut. Momenteel heeft Patrick 5 paarden: Heidi van de loze Eik Hoeve (Calas van 't Domineeshof), Jessy van de loze Eik Hoeve (Jazz van Luchteren), jaarling hengst Maxim van de loze Eik Hoeve (Bonarius van 't Zand) en de eigen gefokte merrieveulens Julie van de loze Eik Hoeve (Marius van Luchteren) en Jana van de loze Eik Hoeve (Hades van 't Zand). Al zijn paarden hebben als moeder of grootmoeder Bertha van de Spoele, in 2006 gekocht bij André De Bouvre. Ze heeft vele eerste prijzen behaald.

En wat doet Patrick met zijn paarden? “Normaal gezien doe ik met de paarden alleen prijskampen en jaarmarkten, natuurlijk buiten corona gerekend.” Het beste resultaat op de prijskamp behaalde Heidi van Berrekenshof. Ze werd als achttienmaander in 1991 kampioene in Deinze. Patrick: “Ik had haar in juni gekocht en ze stond in oktober al meteen aan de top. Ik had het direct gezien in haar.”

Beste trotteur

Zijn mooiste persoonlijke herinnering? “In 2017 werd ik in Gent op de nationale prijskamp gekozen als beste trotteur”, aldus Patrick. Voor de vijfde keer organiseerde Landbouwleven toen op Agriflanders de wedstrijd voor de beste trotteur of voor diegene die het best een trekpaard kan voorstellen, zowel op stand, stap als in draf. Patrick is al vele jaren actief als trotteur bij trekpaarden en zijn ‘hooooooow’ op het einde van de voorstelling is ondertussen legendarisch geworden. Over zijn trotteurschap vertelde hij ons: “Ik stel dikwijls paarden voor omdat het me geregeld gevraagd wordt. Ik doe het ook graag en kan me ergeren als ik zie dat paarden slecht voorgebracht worden. Het is toch een vak apart. De trotteur moet het paard onder controle hebben, kunnen bijsturen waar nodig, het beste in het paard naar boven halen, zodat het zich optimaal presenteert.” We hadden het natuurlijk ook over de trekpaardenfokkerij: “Voor de toekomst van de trekpaardenfokkerij is er dringend nood aan nieuwe bloedlijnen, want inteelt komt de kwaliteit niet ten goede.”

Bernard Lenaerts