Daardoor werd duidelijk dat de landbouw eens te meer een deel van de oplossing is, niet van het probleem! Of het nu om mest, biodiversiteit, voedselvoorziening, landschap- of waterbeheer gaat. Tevens kwam nog eens de kracht van lokale landbouw aan bod. Boeren waren veel sneller daar om te helpen dan civiele bescherming, het leger, reddingshelikopters, buitenlandse hulpdiensten...
Beelden van toegesnelde landbouwers werden gretig gedeeld op sociale media. Opeens had de burger geen last meer van de grote, trage, ronkende machines! Ook de politiek zag het. Sommigen kwamen in hun rubberen laarzen of ‘katsjoesen botten’ poolshoogte nemen en kwamen tot inzicht waar het beleid is misgegaan. Landbouwers hebben al langer botten aan, ze zijn er haast mee geboren. Verklaart dat het gezond boerenverstand?
Na de zondvloed en de vernielende waterkracht komt het opkuis- en herstelwerk. Ook al kost dat veel tijd en centen, dit lukt wel. Erger is het menselijk leed dat volgt. Net zoals de coronapandemie komen we ook de overstromingen wel te boven, maar een mens moet hiervoor sterk in zijn schoenen of ‘katsjoesen botten’ staan! Er bestaat hier een heel mooie term voor: veerkracht. Dat heeft te maken met de mentale gezondheid van de mens en ieder moet daar op zijn manier aan werken. Ook beseft men dat vaak onvoldoende in de tijden waarin we nu leven. De vakantieperiode kan hiervoor een geschikt moment zijn.
Vele medewerkers van Landbouwleven gaan er volgende week even tussen uit om hun batterijen op te laden en te werken aan hun veerkracht. Ieder op zijn manier: door op kamp of naar het buitenland te gaan of in het binnenland te fietsen en wandelen, anderen door bevriende landbouwers te helpen. Op 29 juli krijg je dus geen nieuwe editie van Landbouwleven in de bus. Geniet ondertussen en werk aan je veerkracht!
