Milcobel kan straks wateronafhankelijk

zuivel produceren in Langemark

Bij het verwerken van melk is heel wat water nodig: voor het reinigen en spoelen van leidingen en machines, voor de productie van stoom en als koelwater. Milcobel heeft voor zijn sites samen een jaarlijks waterverbruik van afgerond 3 miljoen m³ per jaar. Dat is zoveel als een stad met 60.000 inwoners. De site in Langemark is goed voor de helft van die hoeveelheid.

Milcobel gebruikt geen grondwater, wel leidingwater (58%) en water dat vrijkomt bij de productie (bij het maken van melkpoeder, het concentreren van wei, …). “Het doel is om in Langemark tegen 2030 zonder leidingwater te kunnen werken. Het aandeel van water dat we terugwinnen uit de productie gaan we opdrijven tot 75% en het saldo zal komen van gezuiverd afvalwater”, zegt Ruben Pype, corporate sustainability manager van Milcobel.

Langere droge periodes

Onafhankelijk zijn van leidingwater is niet enkel duurzaam, het is ook goed voor het continu operationeel zijn van de site. “Er zijn almaar langere droge periodes, waardoor de productie van leidingwater onder druk komt. Wij hebben buffertanks voor water, maar het is ook al eens gebeurd dat we de productie kort stilgelegd hebben door watertekort”, zegt Pype.

Regenwater gebruikt Milcobel niet. “Dat zou maar goed zijn voor 1 of 2% van onze waterbehoefte. Het is bovendien geen constante, voorspelbare stroom en dat water zou nog behandeld moeten worden. Economisch is regenwater geen goede oplossing voor ons”, stelt Pype.

Goedkoper dan leidingwater

Net naast de site van Milcobel in Langemark heeft Aquafin een waterzuiveringsinstallatie. “Daar wordt het afvalwater gezuiverd tot een niveau dat het in een waterloop mag worden geloosd. Dat gezuiverde afvalwater keert nu terug naar het bedrijf waar het met verschillende technieken - ultrafiltratie en omgekeerde osmose - gezuiverd wordt tot de kwaliteit van drinkwater. Het wordt ook nog eens gedesinfecteerd voor het ingezet wordt als proceswater”, vertelt Floriaan Van Mechelen van Pantarein Water. Dat gezuiverde water kan bovendien goedkoper worden geproduceerd dan leidingwater.

De nieuwe zuiveringsinstallaties bij Milcobel in Langemark kosten 1,395 miljoen euro. Een deel wordt gesubsidieerd via de Vlaamse overheid.

Wat Milcobel doet in Langemark past in een breder verhaal. Melkverwerkers schakelen steeds vaker alternatieve waterbronnen in, zoals gezuiverd afvalwater en water gerecupereerd uit melk.

Alternatieve waterbronnen

Het efficiënt gebruik en hergebruik van water is een belangrijke pijler in het duurzaamheidsbeleid van de zuivelsector. Belgische zuivelverwerkers gebruiken steeds minder grond- en leidingwater en steeds meer alternatieve waterbronnen.

“Als je naar het waterverbruik bij de Belgische zuivelverwerkers kijkt, dan zien we een sterke evolutie. In 10 jaar tijd, van 2012 tot 2022, daalde het waterverbruik per liter verwerkte melk met liefst met 29%. Ook tekenen we steeds betere cijfers op in waterhergebruik: ruim een derde van het gebruikt water komt uit alternatieve waterbronnen – en dat is zeker niet altijd gemakkelijk of evident. Ook melkveehouders zetten steeds meer in op alternatieve waterbronnen, met een evolutie van 28% in 2014 tot maar liefst 48% in 2022”, schetst Lien Callewaert de evolutie in waterverbruik en -hergebruik in de zuivelsector. Zij volgde onlangs Renaat Debergh op als directeur van de Belgische Confederatie van de Zuivelindustrie (BCZ).

Record aan investeringen

De investeringen en inspanningen in de hele keten – van melkveehouderij over transport tot verwerking – lonen. “Met 180 miljoen euro investeringen in 2022, een absoluut record voor de zuivelsector, zetten we niet alleen in op nieuwe waterzuiveringsinstallaties, maar ook op een modernisering van de productie met energie-efficiëntere productielijnen. Anderzijds vormen meer duurzame verpakkingen en nieuwe verpakkingsinstallaties een belangrijke pijler in het duurzaamheidsverhaal. Ook wordt er ingezet op het verminderen van voedselverlies en op het verlagen van de koolstofvoetafdruk van melk. Om maar te zeggen dat de hele keten op verschillende vlakken bewust bezig is met steeds duurzamere zuivel”, stelt Callewaert.

Filip Van der Linden