40% van de onbevaarbare waterlopen zit in het beheer van VVPW, dat wil zeggen dat 60% ervan onder de verantwoordelijkheid van andere instanties valt, zoals gemeenten, provincies, de Vlaamse Milieumaatschappij of de Vlaamse Waterweg. Het is niet simpel om op die manier een overkoepelende strategie rond waterbeheer uit te werken en in de praktijk om te zetten.
Van bron tot monding
Toch is het niet de versnippering van bevoegdheden die de basis is van het probleem, denkt Katrien Coene, directeur bij VVPW. “Die is er ook in andere landen. Nederland bijvoorbeeld werkt met Waterschappen, Rijks Waterstaat, gemeenten, provincies… maar geniet wel wereldfaam voor zijn waterbeheer.” Het probleem ligt bij ons dus eerder in het gebrek aan goede samenwerking tussen die verschillende overheden en organisaties. “Het regeerakkoord van 2019 wilde die versnippering aanpakken, maar heeft vooral voor heel wat onrust bij de diverse beheerders gezorgd. Aan de bevoegdheden is 4 jaar later nog niets veranderd, maar er zijn wel spanningen opgebouwd en die maken efficiënt samenwerken moeilijk.” Katrien pleit voor het afstappen van in hokjes denken en voor meer respect en begrip voor anderen. “Wij zijn bijvoorbeeld enkel bevoegd voor de stroomafwaartse gebieden. Er schort iets aan het systeem als je geen samenwerking hebt van bron tot monding.”
Geen ivoren toren
VVPW werkt met personeel, maar ook met besturen die gevormd worden door mensen ter plaatse. “Dat is onze grote sterkte. Beslissingen worden niet uit een ivoren toren genomen en onze mensen zijn gekend en aanspreekbaar. We willen dat problemen opgelost worden voor ze merkbaar zijn en daarvoor is een sterk lokaal netwerk heel belangrijk. Onderhoud van de haarvaten voorkomt het hartfalen.” Niet enkel onderhoud, maar ook het meewerken aan een betere waterkwaliteit zit in de missie van VVPW. “We zien het uiteraard niet graag gebeuren als er slib in onze beken terechtkomt en accidentele lozingen kunnen de inspanningen van tientallen jaren om zeep helpen. We zien echter wel dat de landbouwsector grote inspanningen doet om dit te vermijden.”
Evenwicht zoeken
Samenwerking is de sleutel tot een beter waterbeheer, daar is Katrien Coene van overtuigd. Zowel tussen beheerders als met landbouw en industrie. “We willen streven naar een goed evenwicht tussen voldoende water voor voedselproductie en het in stand houden van ons oppervlaktewater. Er is nog veel winst te halen uit het hergebruik van afvalwater uit industrie als irrigatiewater voor landbouw. Door die alternatieve waterbronnen te stimuleren kan de overheid landbouwers ondersteunen in de strijd tegen droogte.”
