Naar Ibiza met een Fendt

Het was slechts een ingeving van het moment, maar die was zot genoeg dat het overal de aandacht trok. Peter Vanderheyden, 52 jaar en vrachtwagenchauffeur van beroep, trok met zijn Fendt het land uit, naar Ibiza. “Het leek me wel interessant. De tractor is in orde, dus die kan de trip wel aan.”

“Ik rij eigenlijk van thuis naar thuis, want ik heb zelf een tweede woning in Ibiza. Ik ga er regelmatig naartoe. Mijn broer woont er ook en dat al 35 jaar. Die heeft er eerst samengewerkt met een Belg in een restaurant, maar werkt nu als tuinman.”

Voor het hobbywerk

Niet omdat hij aan landbouw doet, maar omdat hij enkele weiden heeft. Dat was de reden dat Peter een tractor nodig had. “ Als hobby verzorg ik mijn weiden, maai ik ze en heb zo strooisel voor mijn hobbydieren.”

Peter heeft zijn Fendt tractor reeds één jaar. “Ik heb die gekocht van een kameraad. Die wou zelf een tractor met een cabine om droog te zitten. Hij had de Fendt tractor zelf al ongeveer drie jaar, maar wou die enkel verkopen aan een vriend. Daarvoor was die van een garagist, die de tractor had opgeknapt. Die tractor is van bouwjaar 1968. Volgend jaar is die dus 50 jaar jaar oud! Ik heb me laten vertellen dat die dienst deed in de serrebouw. Ik verkoop hem alvast niet meer.”

The making of..

De garagist die de tractor heeft opgeknapt is een loonwerker, maar een garagist na zijn uren.

Het was een heel werk om die op te knappen. “Hij is helemaal uit elkaar gegaan en terug ineen gestoken geweest. Hij is ook geschilderd. Het blok is niet open geweest want de tractor had maar weinig werkuren voor zijn leeftijd”, aldus Peter.

De Fendt Farmer 2 zelf oogt zeer licht. Dat is hij ook met zijn 1.900 kg en 40 pk. Het is rijden zonder luxe. In die tijd was er namelijk geen GPS, radio of servo-stuur op een tractor te vinden. Hij is ook niet geveerd. “Verder heeft de tractor een tank van 40 liter. Met een verbruik van 2,5 liter per uur berekende ik dat ik er toch 15 uur mee kon rijden.”

De bak waarin de kwieke vijftiger sliep, weegt niet volgeladen nog minder dan 200 kg. “Ik ben van opleiding schrijnwerker, dus de aanhang lassen naar mijn noden kon wel. Omdat die niet te groot mocht worden, werd het uiteindelijk 1,85 m. Ik kan er net in met mijn 1,8 m. Verder heb ik de bak voorzien van licht en stroom om bijvoorbeeld mijn GSM op te laden.”

In rechte lijn naar Barcelona

Begin de zomer vertrok Peter dan, weg uit België. Met niets meer dan een pet tegen de hitte, oordopjes tegen het lawaai van de tractor en wat reserve-olie trok hij de deuren achter zich dicht. “Een GPS gebruik ik niet. Ik heb een landkaart waarop ik een rechte lijn heb getrokken van Neerpelt naar Barcelona, waar ik de boot op moest. Ik zorgde ervoor dat ik steeds dicht bij die lijn zat en oriënteerde me op de stand van de zon.”

Bij het heenrijden was het erg warm. Hij deed er zeven dagen over. Bij het terugkomen was het gelukkig was frisser en keerde hij in zes dagen naar huis. “Ik heb toen een dag een beetje regen gehad en heb niet veel moeten stoppen. ‘s Nachts is regen geen probleem want dan lig ik binnen.”

Eenmaal in Barcelona moest de tractor op de boot. Geen probleem volgens Peter. “Er zijn minstens twee rederijen die naar Ibiza varen vanuit Barcelona. Ik kreeg er de tip om mijn tractor in te schrijven als cargo.”

Nieuwsgierigen en mooie plaatsen

De reis verliep zonder pech of al te veel problemen. “Omdat je maar 25 km per uur kan, mag je uiteraard de autosnelweg niet op, maar al de rest van de wegen waren geen probleem. Voordeel is dat je nooit te snel rijdt natuurlijk.”

Of hij veel mensen heeft leren kennen? “De boeren in Frankrijk steken altijd hun hand op. Je rijdt natuurlijk ook op een tractor. Verder lok je een heleboel nieuwsgierigen. De reacties en de vragen kwamen ook steeds terug. Iedereen wou weten naar waar ik reed en waarom ik voor de tractor koos. Ze waren ook verbaasd dat zo’n oude tractor er nog zo goed uit zag. Het grappigste was dat ik werd tegengehouden door de politie in Spanje. Ze wilden met me op de foto. Ik ben er ook in de media verschenen.”

Zo lang onderweg zonder te stoppen, zou jammer zijn. “Ik stopte op enkele plaatsen waar het mooi was, maar ook om me te wassen natuurlijk”, lacht Peter. “Dan ging ik zwemmen met een ‘klomp zeep’.” Onderweg was het Franse stadje Milau een aanrader. Ook het rijden langs de rivier Tarn was de moeite. “Ik heb diverse mooie plekken gezien: veel kleine dorpjes in Frankrijk, enorme gerst- en tarwevelden,... Zover je kon zien was er graan. Prachtig om er naast te rijden.”

Wakker worden met de zon

En ‘s nachts sliep Peter in zijn zelf gelaste bak. “Daar sliep ik goed in, op mijn luchtmatras. Ik heb er in ieder geval geen rugpijn aan over gehouden. Die bak bleef ook steeds open staan. ‘s Morgens word je wakker door de zon of de vogels die beginnen te tsjirpen.”

Om zo rustig te liggen zocht hij wel zijn plekjes uit. “Het liefst ver weg van de drukte. Ik sloeg wat zijwegjes en zandpaden in en dan vind je wel iets. Ik lag zo wel eens in het bos, of bij een verlaten wijngaard.”

Terug naar zijn ‘beestenboel’

Hoe graag men ook op reis gaat, men keert steeds graag terug. Peter vertelt dat hij zelf niet aan landbouw doet, maar wel zelf dieren heeft: “Ik heb enkele paarden, in de winter meestal enkele varkens. Ook heb ik kippen, en vroeger had ik stieren. Dat is echter allemaal als hobby. Mijn grootouders zaten wel in de landbouw.”

Met de tractor op reis, Peter raadt het onze lezers enkel aan: “Je gaat met je tractor waar je met de auto niet komt. Je komt ook bijna geen verkeer tegen op die baantjes. De wegen zijn leeg en je komt langs hele kleine dorpjes die ook uitgestorven lijken. Net een western film af en toe.” Of hij ooit teruggaat met zijn tractor? “Ik zal nog enkele keren teruggaan naar Ibiza, maar dan zal het met het vliegtuig zijn”, lacht Peter.

M.V.