Startpagina Edito

Edito: Water naar de zee dragen...

Al weken zien we de ongunstige impact van de droogte op de land- en tuinbouwgewassen. Het is dan ook erg frustrerend wanneer beschikbaar water niet ingezet kan of mag worden in de land- en tuinbouw.

Leestijd : 2 min

De zomervakantie nadert stilaan zijn einde. De lucht werd de voorbije weken opnieuw massaal doorkruist met vliegtuigstrepen. De drang om – na de beperkende coronaperiode – terug naar het buitenland te reizen bleek immers erg groot. Na de natte zomer van 2021 planden velen ook een zonzekere bestemming. Maar zoals wel meer gebeurt, het ene jaar is het andere niet: er was ook zon en warmte (lees: hitte) in overdaad in onze contreien.

Het begint een herkenbaar fenomeen te worden... De droogte laat zich al weken voelen op het veld. Gewassen in volle groei en afrijping snakken naar water, terwijl het onttrekken van water op onbevaarbare waterlopen al een hele tijd verboden is. Ook veehouders met lege waterputten zijn nu aangewezen op duur leidingwater om hun dieren te drenken.

Ondertussen zit Aquafin – verantwoordelijk voor de Vlaamse waterzuiveringsinstallaties – met gigantische overschotten aan gezuiverd afvalwater. Het stelt zowat 250 miljoen l per dag gratis ter beschikking van bedrijven in de buurt van de zuiveringsinstallaties. Het vindt echter bijna nergens afnemers, waardoor het water wegvloeit naar zee... Bart Dochy, Vlaams parlementslid en burgemeester van Ledegem, hield enkele dagen eerder al een pleidooi om dit water opnieuw ter beschikking te stellen van de land- en tuinbouw. Aquafin besloot immers op 4 juni 2022, in overleg met het kabinet Demir, om het effluentwater van de zuiveringsinstallaties niet langer ter beschikking te stellen voor landbouw, sportterreinen en openbaar groen. Het vermaledijde PFAS wordt met de huidige technieken immers niet verwijderd uit het riool- en afvalwater. En nu zou dit water ook niet meer voldoen aan bacteriële vereisten...

Net als Dochy kunnen wij ons helemaal vinden in dit voorzorgprincipe. We willen immers geen PFAS in onze gewassen. PFAS is echter wel meetbaar, zelfs aan een haalbare kost. Het water van het Ledegemse zuiveringsstation voldeed bijvoorbeeld prima aan de lozingsnormen. En voor gewassen met nog een lange veldtijd moeten er toch randvoorwaarden voor irrigatie opgesteld kunnen worden.

De Vlaamse droogtecommissie trekt echter stilaan aan de alarmbel. Als er de volgende weken niet veel regen valt – en voorlopig ziet dit er zo naar uit – zouden er in september wel eens strengere maatregelen kunnen komen om het waterverbruik te verminderen. Hoe kun je echter met een bestaand tekort aan water je verbruik nog minderen? Hoog tijd dus om onder het motto ‘meten is weten’ de enige juiste actie te ondernemen. Laat het water van goede kwaliteit niet nodeloos naar de zee vloeien!

Anne Vandenbosch

Lees ook in Edito

Edito: Vegetarische woordarmoede is tekenend

Edito Een collega-journalist gebruikte voor zijn edito steevast de mooie omschrijving ‘de hamvraag’. Het betekent letterlijk ‘de beslissende vraag’. Die hamvraag moeten producenten van vegetarische voeding zich toch stilaan stellen bij het bedenken van een aantrekkelijke naam voor hun vlees-lookalikes, niet?
Meer artikelen bekijken