Edito: Veilig de boer op, dat geldt voor boer en burger
Het is volop zomer. Dat betekent: iedereen wil naar buiten. Naast de modale landbouwer en het woon- en werkverkeer, zullen ook ‘toeristende’ fietsers en wandelaars de drang voelen om ons platteland te verkennen. Het prachtige zicht is voor iedereen, maar dit moet met oog voor verkeersveiligheid.
We kunnen het als landbouwjournalisten alleen maar beamen: het is genieten als men via de landbouwwegen dieren en gewassen kan zien, of een terrasje kan doen bij de vele korteketeninitiatieven bij onze landbouwers. We kunnen alleen maar aanmoedigen dat de burger de landbouwer ontmoet en zo het noeste werk voor ons voedsel meer apprecieert.
Maar diezelfde landbouwer moet vaak ‘de boer op’. Hij moet naar zijn velden, met zijn tractor en meestal met erg grote machines. De bedoeling is dat dit veilig gebeurt, en hier wringt nu net het schoentje. Meer verkeer op de landbouwwegen betekent meer mensen die met elkaar rekening moeten houden. Op de algemene wegen worden vaak acties gevoerd voor veiligheid op de weg. Die acties zijn jaarlijks nodig, en ondertussen kennen we de borden op de autostrades bijna vanbuiten. Dit jaar roept het Agentschap Wegen en Verkeer via de campagne ‘Rij veilig, wij veilig’ op voor veilig verkeer bij wegwerkzaamheden.
Op landbouwwegen stijgt het aantal weggebruikers ook, maar daar lijkt het soms dat de toerist koning(in) is. De weg is van iedereen, dat klopt, maar ook hier moet iedereen veilig op zijn bestemming aankomen. De gevaren op landbouwwegen zijn ook anders dan die op de algemene wegen. Er zijn veel grote voertuigen. Tractoren en toeleveranciers met vrachtwagens moeten de boer kunnen bereiken. De wegen zijn doorgaans smaller, dus iedereen moet meer op zijn hoede zijn om ongevallen te vermijden. Daarnaast kunnen hoge gewassen – denk aan volgroeide maïs – het zicht op de kronkelende wegen beperken.
In West-Vlaanderen werd al een campagne ‘Samen op de weg in de Westhoek’ uitgerold. Met reden, want enkele jaren geleden gebeurde een derde van alle ongevallen met landbouwvoertuigen in deze provincie. Het is goed dat ook de provincie Antwerpen initiatief neemt om de verkeersveiligheid op het platteland te verhogen. Het fietsknooppuntennetwerk wordt er alvast meer doordacht gelegd, en met het project ‘Gedeelde landbouwwegen’ zijn we een stapje verder om elke burger veilig de landbouwweg op te sturen. Elk ongeval is er één te veel. En elk slachtoffer is er één te veel. Sensibiliseringscampagnes zullen altijd nodig zijn. Als iedereen een beetje geduld aan de dag legt en leeft naar de leuze ‘Wees een heer/dame in het verkeer’ – eentje die we van de schoolbanken al meekregen – komen we allemaal veilig thuis van een dagje platteland.
